مبنای فقهی نظریه اخیر امام خمینی در زمینه غنا و موسیقی (در پرتو رویکرد حکومتی به فقه)
Publish place: Jurisprudence and ijtihad، Vol: 6، Issue: 12
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 159
This Paper With 29 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEGHI-6-12_002
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1400
Abstract:
تغییر فتوای امام خمینی از عدم جواز مطلق موسیقی پیش از انقلاب به فتوای جواز و حلیت موسیقی پس تشکیل حکومت جمهوری اسلامی، با تحلیل های گوناگونی می شود. برخی با گنجاندن مسئله در پرتو عناوین ثانوی و حکم حکومتی کوشیده اند مسئله را تبیین کنند. مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با مراجعه به منابع کتابخانه ای، مبتنی بر رویکرد حکومتی به فقه و با توجه به تاثیر نوع حکومت بر احکام و موضوعات، این مهم را به عنوان یک «تغییر فتوا» در سطح «حکم اولی» تبیین و تحلیل فقهی می کند. بر این اساس آنچه پس از انقلاب از سوی حضرت امام; مطرح شده، حکم اولی مسئله غنا و موسیقی مبنی بر جواز و حلیت است که مبتنی بر انگاره ایشان در زمینه «تغییر احکام در پرتو تغییر نظام حاکم بر موضوع» قابل تحلیل و تبیین فقهی است.
Keywords:
Authors
عباسعلی مشکانی
عضو گروه فقه سیاسی مرکز فقهی ائمه اطهار