اثربخشی ذهن آگاهی بر شفقت ورزی و پرخاشگری در معتادان ساکن کمپ های شهر ایلام

هدف پژوهش حاضر، اثربخشی ذهن آگاهی بر شفقت ورزی و پرخاشگری در معتادان ساکن کمپ های شهر ایلام بود. این تحقیق از نوع پژوهش های شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه افراد معتاد ساکن در کمپ های شهر ایلام بود. نمونه پژوهش شامل ۲۰ فرد معتاد بود که با نمونه گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۰ نفر) و کنترل ( ۱۰ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش ذهن آگاهی قرار گرفتند. اطلاعات این پژوهش از طریق، پرسشنامه شفقت ورزی و پرسشنامه پرخاشگری جمع آوری شد. روش مورد استفاده برای آزمون فرضیه های پژوهش تحلیل کوواریانس تک متغیره بود، فرضیه ها در سطح ۰/۰۵ با نرم افزار spss۰۲ تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش ذهن آگاهی، اثر معناداری بر افزایش شفقت ورزی و کاهش پرخاشگری در مردان معتاد داشته است. با استناد به داده های بدست آمده از این پژوهش پیشنهاد می شود از آموزش ذهن اگاهی جهت افزایش شفقت ورزی و کاهش پرخاشگری در افراد معتاد بهره گرفت.

Keywords:

ذهن آگاهی , شفقت ورزی , پرخاشگری , معتاد