آشکارسازی شرایط اقلیمی دهه های آینده در استان سیستان و بلوچستان

وقوع پدیده های مخرب جوی و تغییرات وردایی های بزرگ مقیاس آب و هوایی، زندگی و حیات بشری را در مقیاس های منطقه ای تا جهانی به شدت متاثر ساخته است. پارامترهای اقلیمی نظیر دما کمینه، دما بیشینه، بارش در یک محل، از متغیرهایی است که بر اقلیم منطقه تاثیر گذار بوده و شناخت آنها تعیین کننده تغییرات اقلیمی منطقه می باشند. تحقیق حاضر نیز در همین راستا و به دلیل اهمیت آن، به منظور داشتن دورنمایی از شرایط اقلیمی دهه های آینده در پهنه جنوب شرق کشور که کمتر مورد توجه واقع شده، صورت پذیرفته است. در این پژوهش، به بررسی متغیرهای اقلیمی در شش ایستگاه های سینوپتیک پهنه جنوب شرق کشور به دلیل پراکنش مناسب و طول دوره آماری بالا )زابل، زاهدان، خاش، ایرانشهر، سراوان و چابهار( از سال ۱۹۸۷ لغایت ۲۰۲۰ پرداخته شد. نتایج ارزیابی دقت مدل LARS-WG در شبیه سازی متغیرهای اقلیمی براساس شاخص هایMAE ،R۲ ،NSE در پهنه جنوب شرق کشور در مرحله صحت سنجی نشان داد مدل HadCM۲ میانگین دمای سالانه را نسبت به میانگین دیده بانی شده ، ۲۲ درجه سانتی گراد است بسیار کمتر و با اختلاف -۲ نشان میدهد و دقت مناسبی برای پیشبینی تغییرات اقلیمی آینده برخوردار است. میانگین فصلی دما در شش ایستگاه افزایشی و مقدار بارش در ایستگاه های به سمت فصل زمستان و بهار بیشتر می شود؛ ؛ شرایط اقلیمی آینده از قبیل تعداد روزهای یخبندان ، تعداد روزهای داغ ، خشک و روزهای تر محاسبه گردید و نتایج نشان داد که در دوره آینده تعداد روزهای داغ و تعداد روزهای خشک نسبت به دوره پایه افزایش می یابد و تعداد روزهای یخبندان کاهشی می باشد .بیشترین امواج گرمایی در دوره پایه متعلق به ایستگاه زابل بین ۲۰-۲۰ روز می باشد و در RCP۸.۵ بیشترین تعداد امواج در ایستگاه ایرانشهر متمرکز می شود و در RCP۲.۶ هر چه از سمت شمال به جنوب پیش می رویم تعداد بین ۲۰-۱۹ افزایش می یابد. جا به جایی مکانی پهنه های آب و هوایی در سه دوره پیاپی گویای افزایش ضریب خشکی آب و هوایی و گسترش قلمرو آب و هوای است.در نهایت اینکه نتایج بیانگر روند افزایش دما و کاهش بارش در دهه های آینده نواحی جنوب شرق ایران خواهد بود.

Keywords:

آشکارسازی , شرایط اقلیمی , دهه های آینده , سیستان و بلوچستان