رابطه هوش هیجانی و هوش اخلاقی با اضطراب کرونا در کادر درمانی و بهداشتی شهر زنجان

کادر بهداشت و درمان از جمله افرادی هستند که در دوره پاندمی کرونا همواره در معرض اضطراب ناشی از ابتلا به بیماری کووید-۱۹ بوده اند. این اضطراب می تواند روی سلامت روانی و عملکرد آن ها تاثیر منفی بگذارد. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه هوش هیجانی و هوش اخلاقی بر اضطراب کرونا در کادر بهداشتی و درمانی شهر زنجان است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه کادر بهداشتی و درمانی شهر زنجان بودند که تعداد ۱۰۰ نفر از آن ها به روش در دسترس انتخاب شده و به پرسشنامه های استاندارد اضطراب کرونا ویروس علیپور و همکاران( ۱۳۹۸)، هوش هیجانی وانگ و لاو( ۲۰۰۲) و هوش اخلاقی لنیک و کیل( ۲۰۰۵) پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده ها نیز از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده گردید. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد، هوش هیجانی با اضطراب کرونا رابطه منفی دارد. به گونه ای که مولفه هوش هیجانی با اضطراب کرونا در سطح معناداری(p=۰/۰۰۸ ) بدست آمد. همچنین طبق نتایج حاصله هوش اخلاقی با اضطراب کرونا رابطه منفی دارد. مولفه های هوش اخلاقی نیز با اضطراب کرونا در سطح معناداری (p=۰/۰۱۱) تعیین شد. با استناد به یافته های پژوهش مولفه های هوش هیجانی و هوش اخلاقی پیش بینی کننده های معنی داری برای اضطراب کرونا هستند. در نتیجه هرچه سطح هوش هیجانی و هوش اخلاقی در افراد افزایش یابد اضطراب کرونا در آن ها کاهش خواهد یافت.

Keywords:

کووید-۱۹ , هوش هیجانی , هوش اخلاقی , اضطراب کرونا