رابطه بین توانمند سازی روان شناختی با سیستم های کاری با عملکرد بالا در دانشگاه علوم دریایی نوشهر به منظور ارایه مدل ساختاری مناسب

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین توانمند سازی روان شناختی با سیستم های کاری با عملکرد بالا در دانشگاه علوم دریایی نوشهر به منظور ارایه مدل ساختاری مناسب است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف از نوع کاربردی و از نظر روش از نوع پژوهش های همبستگی است. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش را کارکنان دانشگاه علوم دریایی نوشهر تشکیل می دهند. به منظور برآورد حداقل حجم نمونه از فرمول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان تعداد ۲۰۰ نفر انتخاب شدند. به منظور انتخاب نمونه مورد نیاز از روش تصادفی ساده استفاده شد. ابزار سنجش در این پژوهش شامل پرسشنامه توانمند سازی روان شناختی ۱۲ سوالی اسپریتزر و میشرا (۱۹۹۷) که دارای ابعاد خود مختاری، شایستگی، معنی دار بودن و تاثیرگذاری (۸۶/۰= α) و پرسشنامه سیستم های کاری با عملکرد بالا ۳۱ سوالی دمیتریوس و همکاران (۲۰۱۶) که دارای ابعاد استخدام و گزینش، آموزش و توسعه، مشارکت در تصمیم گیری، مدیریت عملکرد، وضوح شغل، استقلال کارو امنیت شغلی (α=۰/۹۶ ) است. نتایج حاصل از روش رگرسیون و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار لیزرل نشان داد که بین توانمند سازی روان شناختی با سیستم های کاری با عملکرد بالا در دانشگاه علوم دریایی نوشهر رابطه معنی دار وجود دارد و بین ابعاد شایستگی و معنی دار بودن با سیستم های کاری با عملکرد بالا در دانشگاه علوم دریایی نوشهر رابطه معنی دار وجود دارد. با توجه به مدل ساختاری ارایه شده، موثر بودن از متغیر توانمند سازی روان شناختی بیشترین تاثیر را بر سیستم های کاری با عملکرد بالا دارد .ضریب تاثیرمتغیر توانمند سازی روان شناختی بر سیستم های کاری با عملکرد بالا ۰/۵۸ است.علاوه بر آن براساس محاسبات انجام شده مدل ارایه شده نیز دارای برازش است.