بررسی کیفی و کمی منابع آب زیر زمینی محدوده مطالعاتی رفسنجان

آب های زیرزمینی از مهم ترین منابع تامین آب هستند و در برخی از مناطق خشکو نیمه خشکبه عنوان تنها منبع محسوب می شوند. امروزه به دلیل توسعه جوامع شهری بدون توجه به مساله توسعه پایدار، تخلیه پسابها با آلایندههای مختلفو برداشت بیرویه از این منابع سببشده است تا کمیتو کیفیتاین منابع با ارزشبا خطرات جدی مواجه شود. با توجه به مشکلات کمی و کیفی دشت رفسنجان و ویژگی خاصاین منطقه، این دشت به عنوان مطالعه موردی این تحقیق انتخاب گردید. با توجه به پایین بودن میزان بارندگی و در نتیجه محدودیتمنابع آب سطحی ،بخشعمده آب مورد نیاز مصرف، در بخشهای مختلفکشاورزی، شرب و بهداشتو صنعت از منابع آب زیرزمینی تامین می گردد. اتکای بیشاز حد به منابع آب زیرزمینی و بهره برداری بیشاز ظرفیت سبب گردیده که آبخوان دشت با کسری بیلان و در نتیجه افتسطح آب زیرزمینی و کاهشکیفیت ،روبرو گردد و از طرف دیگر با توجه به ویژگی خاصمنطقه از نظر کشاورزی و وجود انبوه باغاتپسته در این منطقه و در نتیجه استفاده فراوان از کودهای شیمیایی سببآلودگی آب زیرزمینی شده است. لذا مطالعه اصولی روی این منابع از حساسیت بالایی برخوردار می باشد. لذا در تحقیق حاضر به بررسی محدودیتهای کیفی و کمی منابع آب زیرزمینی دشت، ضمن تهیه نقشه آسیبپذیری آبخوان در مقابل آلودگی با استفاده از شاخصDRASTIC و ارائه راهکارهای مدیریتی به منظور توسعه بهره برداری از این منابع در آینده پرداخته شده است.

Keywords:

آب زیرزمینی , آسیب پذیری , DRASTIC , دشترفسنجان