تفاوت در سبکهای یادگیری ادراکی زبان آموزی در آموزش زبان خارجی

سبک، شیوه ای برای یادگیری، شناخت و تفکر است. سبک با توانایی برابر نیست، بلکه روشی است که با آن میتوان توانایی های خود را به کار برد. همان گونه که توانایی فرد برای موفقیت در زندگی بسیار مهم است، شناخت سبکهای یادگیری نیز دارای اهمیت است. به سخن دیگر، سبکهای یادگیری ترجیحات فرد هستند، نه توانایی های او. از آن جا که افراد دارای سبکهای گوناگون یادگیری هستند، این روشها بر پیشرفت تحصیلی آنان تاثیر میگذارد. در واقع آگاهی از سبکهای یادگیری، هم برای مدرسان زبان و هم برای زبان آموزان حائز اهمیت است. در کلاسهای آموزش زبان خارجی، گاهی اوقات مطالب درسی بدون توجه به تفاوتهای فردی و به سبکی که یادگیرنده ترجیح میدهد، ارائه میگردد؛ به عنوان نمونه، یادگیرنده، خواه دارای سبک یادگیری شنیداری باشد و خواه نباشد، باید به سخنرانی استاد گوش فرا دهد. همه یادگیرندگان، سبکهای یادگیری ویژه خودشان را دارند. در واقع، شناخت تفاوت میان سبکهای یادگیری زبان آموزان و نیز ارائه مطالب درسی متناسب با توانایی یادگیری هریک از زبان آموزان یک مولفه اصلی در تدریس کارآمد است. در پژوهش حاضر از روش اسنادی-کتابخانه ای استفاده شده است. هدف از پژوهش حاضر توصیفی از سبکهای متفاوت یادگیری زبان آموزی است. نتایج پژوهش نشان میدهد از آنجا که سبکهای یادگیری میتوانند در یک زبان آموز با زبان آموز دیگر متفاوت باشند، مدرس زبان خارجی نیز باید شیوه های تدریس خود را متنوع سازد تا بتواند فعالیتهایی را فراهم کند که پاسخگوی این سبکها باشند، در نتیجه کیفیت یادگیری افزایش خواهد یافت.

Keywords:

سبکهای یادگیری متفاوت , زبان آموزی , ملیت , سن.