جلوگیری از پیری زودرس آموزشی از طریق بررسی پارامترهای موثر بر موفقیت آموزشی کارکنان

نتایج مطالعات آسیب شناسی حوزه آموزش سازمانی حاکی از افت انگیزه یادگیری و علاقمندی کارکنان در کلاس های آموزشی مختلف دارد. از این روی در این پژوهش با هدف جلوگیری از پیری زودرس آموزشی اقدام به شناسایی و بررسی متغیرهای تاثیرگذار بر عملکرد آموزشی کارکنان در ۱۰ شرکت منتخب گردید.جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان گروه شغلی ۱۵به بالا استخدام شده به تعداد ۱۵۰۰ نفر بوده که با استفاده از جدول مورگان و نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۳۰۲ نفر انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. روش تحقیق مورد استفاده، روش توصیفی و همبستگی بود که بر روی اطلاعات و داده های حاصل از متغیرهای پیش بین و ملاک انجام گرفت . فرضیه اصلی این پژوهش عبارت بود از این که: بین متغیرهای پیش بین با متغیرهای آموزشی ملاک رابطه معنی داری وجود دارد. برای پاسخ به فرضیه های پژوهش وتحلیل داده ها و کشف روابط بین متغیرهای پیش بین و ملاک از همبستگی های ساده و چندگانه(رگرسیون) به روش همزمان استفاده شد. نتایج و تحلیل داده ها نشان می دهد که از میان متغیرهای تحصیلی و بررسی رابطه آنها با متغیرهای آموزشی ملاک، به ترتیب متغیر معدل دانشگاهی و مقطع تحصیلی کارشناسی، پیش بینی کننده بسیار خوبی از عملکرد آموزشی کارکنان در همه نمره های ملاک می باشد. در تجزیه و تحلیل متغیرهای شناختی(هوشی) نیز مشخص شد که از خرده مقیاسهای آزمون هوشی وکسلر:اطلاعات عمومی، ریاضیات، فراخنای حافظه ، فهم و خرد و همچنین هوش ریون ، پیش بینی کننده های معنی دار و خوبی برای عملکرد آموزشی کارکنان می باشند.

Keywords:

پیری زود رس آموزشی , عملکرد آموزشی , آزمونهای هوش