بررسی ارتباط بین کیفیت گزارشگری مالی و انحراف از وجه نقد بهینه

چکیده: این پژوهش به بررسی حساسیت سطح نگهداشت وجه نقد نسبت به مقدار بهینه در شرایط کیفیت گزارشگری مالی متفاوت می پردازد. بدین منظور اطلاعات ۱۱۱ شرکت طی سال های ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۱ از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تعیین انحراف از سطح بهینه نگهداشت وجه نقد از مدل اولر و پیکونی(۲۰۱۴) و برای محاسبه کیفیت گزارشگری مالی از مدل فرانسیس همکاران (۲۰۰۵) استفاده شد. نتایج حاصل از الگوی رگرسیون داد های تابلویی با اثرات ثابت و تصادفی نشان می دهد، سطح نگهداشت وجه نقد در شرایط متفاوت کیفیت گزارشات مالی دارای انحراف از مقدار بهینه خود می باشد. به عبارت دیگر در کل نتایج مبین این است که در هرچه کیفیت گزارش های مالی بالاتر باشد، سطح وجه نقد نگهداری شده توسط شرکت ها دارای انحراف کمتری نسبت به مقدار بهینه آن می باشد. همچنین دیگر نتایج حاکی از آن است که هرچه کیفیت گزارشگری مالی بالاتر باشد، شرکت ها با کسری وجه نقد کمتری نسبت به مقدار بهینه مواجه خواهند شد.

Keywords:

کیفیت گزارشگری مالی , انحراف از وجه نقد بهینه , وجه نقد بیشتر از حد بهینه , وجه نقد کمتر از حد بهینه