ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر نیاز آبی محصولات کشاورزی با استفاده از مدلLars-WG

بخش عمده نیاز آبی بخش کشاورزی از منابع آب زیرزمینی تامین می شود لذا ارزیابی تغییرات نیاز آبی این بخش برای مدیریت بهینه آبخوانها و بررسی تغییرات آن بسیار اهمیت دارد. هدف از این پژوهش، ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر نیاز خالص آب آبیاری محصولات موجود در الگوی کشت دشت اسلام آباد به منظور برنامه ریزی صحیح مدیریتی بخش کشاورزی در دهه های آتی است. برای نیل به این هدف، از خروجی مدلهای گردش عمومی جو استفاده گردید. برای تولید داده های هواشناسی دوره ۲۰۴۶-۲۰۶۵ در منطقه، مدل LARS-WG مورد واسنجی قرار گرفت و سپس خروجی های مدلهای CSMK، HadCM۳، IPCM۴ و CGMR در ایستگاه سینوپتیک اسلامآباد کوچک مقیاس شده اند و بهترین مدلها برای سناریوهای سه گانه A۱B ، B۱ و A۲ انتخاب شدند. نتایج بررسی اثرات تغییر اقلیم نشان می دهد که بارش سالانه منطقه به میزان ۱۱/۴ میلیمتر کاهش و متوسط دمای حداقل و حداکثر ماهانه به میزان ۱/۴ و ۱/۲ درجه افزایش می یابد. یک افزایش ۰/۰۹ ساعتی در ساعات آفتابی در دوره زمانی ۲۰۴۶-۲۰۶۵ مشاهده می گردد. این تغییرات سبب افزایش تبخیر و تعرق و نیاز آبی محصولات کشاورزی و باغی به میزان ۱۸,۱ درصد میگردد و می تواند منطقه را برای دستیابی به میزان درآمد ثابت بهره بردارن دچار مشکل نموده و افزایش نیاز به آب در دسترس و فشار بر منابع آب زیرزمینی را به دنبال دارد.

Keywords:

نیاز آبی , LARS-WG , تبخیر و تعرق , برنامه ریزی مدیریتی , اسلام آباد.