میزان قانونگرایی دانش آموزان و عوامل مرتبط با آن

مطالعه حاضر با در نظر گرفتن نقش مهم قانونگرایی در بسترسازی برای پیشرفت و توسعه از یک سو و نقش تاثیرگذار دانش آموزان در آینده جامعه از سوی دیگر، به بررسی میزان قانونگرایی و عوامل اجتماعی موثر بر آن در بین دانش آموزان مقاطع متوسطه شهر یزد پرداخته است. روش این تحقیق از نوع پیمایش بوده است. جمعیت آماری تحقیق را کلیه دانش آموزان دوره متوسطه در شهریزد در سال تحصیلی ۹۰-۸۹ تشکیل می دادند. با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه دانش آموزان ۳۸۴ نفر مشخص گردید. در این تحقیق ترکیبی از روش نمونه گیری خوشه ای و طبقه ای استفاده شده است. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته بود که از اعتبار محتوایی برخوردار بوده و از ضریب آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی آن استفاده شده است. نتایج این تحقیق بیانگر این است که میزان قانونگرایی دانش آموزان در حد نسبتا مطلوبی است؛ ضمن اینکه قانونگرایی دانش آموزان در مدرسه بیش از قانونگرایی آنها در محیط خارج از مدرسه است. میزان قانونگرایی دانش آموزان دختر بیش از دانش آموزان پسر بوده است. نتایج پژوهش نشان داد هرچه نگرش به قانون مثبت تر باشد میزان قانونگرایی نیز افزایش پیدا می کند. هر چه میزان سرمایه اجتماعی و میزان دینداری افزایش پیدا کند میزان قانونگرایی نیز افزایش پیدا می کند ولی رابطه میزان استفاده از رسانه های جمعی با میزان قانونگرایی معکوس بود. همچنین هر چه میزان تحصیلات پدر و مادر افزایش پیدا کند و پایگاه اقتصادی اجتماعی خانواده بالاتر باشد، میزان قانونگرایی نیز بیشتر است.

Keywords:

قانونگرایی , نگرش به قانون , دانش آموز , دینداری , سرمایه اجتماعی