بازبینی نگاه جریان سلفی گری ایرانی به مولفه علم امام با محوریت نهج البلاغه
Publish place: Emamat Pajouhi، Vol: 10، Issue: 1
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 135
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EMAM-10-1_006
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1400
Abstract:
«علم امام» یکی از مهم ترین مقومات جایگاه امامت است. در بینش امامیه، گستره علم و آگاهی امام _ به اذن خداوند _ حتی امور فرا زمینی و غیبی را نیز دربرمی گیرد. جریان سلفی گری ایرانی این مقام امامان را برنتافته و این مسائل را جعلیات و به مثابه دوری از اسلام ناب معرفی کرده و از برخی خطبه های نهج البلاغه در مسیر انکار علم غیب امام بهره جسته است. ادله سید ابوالفضل برقعی بر انکار « علم غیب» را می توان حول محور کلی اعتراف امیر المومنین(ع) بر انکار علم غیب برای خویش، اختصاص علوم فرابشری به خداوند، و نفی علم غیب با توجه به منابع علم امام طرح کرد. در این تحقیق، پس از بیان و تبیین گستره، قلمرو و منابع علم امام از نگاه امام علی(ع)، به بررسی ادله نافی علم غیب از دیدگاه ابوالفضل برقعی، پرداخته شده است تا درستی یا نادرستی ادعای او آشکار شود.
Keywords:
Authors
سید محمدمهدی موسوی
دانش پژوه سطح چهار رشته امام شناسی حوزه علمیه قم، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :