شیوع مقطعی اختلال بیش فعالی-کم توجهی در کودکان مصروع

مقدمه اختلال بیش فعالی-کم توجهی و صرع از جمله اختلال های رایج دوران کودکی است. کودکان مصروع در معرض خطر بسیار زیاد ابتلا به اختلال بیش فعالی-کم توجهی هستند. هدف از این پژوهش برآورد شیوع اختلال بیش فعالی-کم توجهی و زیر ریخت های آن درکودکان با صرع ایدیوپاتیک است. روش کار این مطالعه توصیفی مقطعی از زمستان ۱۳۹۰- بهار ۱۳۹۱ در بیمارستان قائم مشهد و امیرالمومنین سمنان انجام شده است. شرکت کنندگان ۵۵ کودک داوطلب مبتلا به صرع ایدیوپاتیک (۲۶ دخترو ۲۹ پسر)بودند. ملاک های ورود به مطالعه شامل داشتن سن بین ۷-۱۶ سال، تایید صرع مراجعه کننده توسط متخصص مغز و اعصاب و با توجه به پرونده ی بیمار و گذشت حداقل یک سال از نخستین تشنج و ملاک های خروج شامل ابتلا به هرگونه اختلال روان پزشکی (مانند فلج مغزی، اوتیسم وغیره) و عقب ماندگی ذهنی (هوشبهرکمتراز ۸۵)بود. والدین شرکت کنندگان پرسشنامه ی SNAP-IV فرم والد را تکمیل نمودند. اطلاعات با آزمون مجذور کای و خطی لگاریتمی فیشر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج یافته ها نشان داد که شیوع اختلال بیش فعالی-کم توجهی در افراد مصروع  ۸/۲۱% است. شیوع این اختلال در زیر ریخت های کم توجه، بیش فعال و مرکب به ترتیب ۱/۹%، ۳/۷% و ۵/۵% بود. زیر ریخت بیش فعال در صرع منتشر و زیر ریخت مرکب در صرع موضعی بیشتر شایع بود. همچنین، زیر ریخت مرکب با مصرف داروهای ترکیبی کنترل صرع همراه بود. جنس و مقطع تحصیلی نقش تعدیل کننده نداشتند. نتیجه گیری شیوع بالای اختلال بیش فعالی در افراد مصروع لزوم توجه به مداخلات درمانی و برنامه های پیشگیری را ضروری می نماید.

Keywords:

اختلال بیش فعالی-کم توجهی , شیوع , صرع