اثر استفاده از تفاله انار و زیست یار باکتریایی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه گوشتی تحت تنش گرمایی

مقدمه:استفاده به ینه از فرآورده های فرعی کارخانجات صنایع غذایی و ضایعات کشاورزی در برنامه غذایی دام راه ی است که میتواند سبب ایجاد تسه یلاتی در امر استفاده از مواد غذایی ارزانتر و همچنین کمک به بهبود عملکرد دام باشد. سالیانه هزاران تن محصول جانبی (پوست و دانه) میوه انار در کارخانجات فرآوری بدون استفاده دور ریخته میشود.مواد و روشها:تعداد ۳۶۰ قطعه جوجه نر گوشتی راس ۳۰۸ تهیه و آزمایش با ۹ تیمار، ۴ تکرار و ۱۰ قطعه در هر تکرار اجرا شد. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با آزمایش فاکتوریل با سه سطح تفاله هسته انار (صفر، ۴ و ۸ درصد) و سه روش زیست یار باکتریایی محرک رشد (بدون زیست یار، افشانه و آشامیدنی زیست یار باکتریایی) به مدت ۴۲ روز انجام گرفت. به منظور مطالعه صفات عملکردی و خصوصیات لاشه،جوجه ها به صورت دوره ای توزین و خوراک مصرفی آنها توزین شد و ضریب تبدیل خوراک به صورت دورهای محاسبه شد. در پایان دوره آزمایش ۴۲) روزگی) از هر تکرار به تصادف دو جوجه خونگیری و کشتار شدند. اجزای لاشه، شامل سینه، ران، چربی بطنی، بورس فابرسیوس و طحال تفکیک و وزن گردید.نتایج و بحث:در اثرات اصلی افزودن۸ درصد تفاله انار به جیره باعث کاهش ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد در مقایسه با شاهد شد(.(P<۰/۰۵ در اثرات متقابل میانگین ضریب تبدیل خوراک کل دوره پرورشی در تیمار زیست یار افشانه بدون تفاله انار و تیمار زیست یارآشامیدنی با ۸ درصد تفاله اناردر مقایسه با شاهد کاهش معنیدار داشت .(P<۰/۰۵) در اثرات اصلی زیست یار باعث کاهش چربی بطنی، افزایش وزن نسبی بورس و تفاله انار باعث کاهش چربی بطنی شد. در اثرات متقابل زیست یار و تفاله انار سبب افزایش راندامان لاشه در مقایسه با شاهد شد((P<۰/۰۵ ولی بر وزن سایر اندامهای لاشه بی تاثیر بود.نتیجه گیری کلی:افزودن.تفاله انار باعث کاهش ضریب تبدیل کل دوره در شرایط تنش گرمایی گردید. همچنین استفاده از زیست یار و تفاله انار در جیره موجب افزایش راندمان لاشه شد و همچنین در اثرات اصلی زیست یار و تفاله انار کاهش چربی بطنی شد. بنابراین استفاده از زیست یار و تفاله انار تا سطح ۸ درصد در خوراک، اثرات منفی تنش گرمایی را در جوجه های گوشتی کنترل کرده است

Keywords:

عملکرد , راندمان لاشه , چربی بطنی , جوجه گوشتی