مدیریت یکپارچه حریم در کلانشهرها با تاکید بر آسیب شناسی

مدیریت حریم کلانشهرها به دلایل مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و زیست محیطی همیشه موضوعی چالش برانگیز و تنش آفرین در روابط بین سطوح حکومتی بوده است. کلانشهر تهران نیز در رابطه با مسائل توسعه در نواحی حریم با چالش های متعددی روبرو است که عالوه بر منطقه کلانشهری تهران قلمرو ملی را نیز تحت تاثیر قرار می دهند. رشد سریع شهرنشینی، گسترش بی ضابطه شهرها و اراضی پیرامون آن ها به ویژه در کشورهای درحال توسعه، موجب شده تا امر برنامه ریزی برای کالن شهرها با چالش های زیادی روبه رو گردد . مدیریت و برنامه ریزی برای حریم کالن شهر تهران در ده ه های اخیر ، زمینه ساز چالش میان ذی نفعان مختلفی است که هرکدام سهمی از فضای پیرامونی شهر را برای خود می خواهند. مدیریت و برنامهریزی حریم کلانشهرها به دلیل گستردگی فضایی و تعدد متغیرهای تاثیرگذار، با پیچیدگیهای بسیاری روبروست. حل و فصل مشکلات و تعارضات در چنین سطحی از پیچیدگیها، نیازمند یک ساختار منسجم، هدفمند و انعطاف پذیر مدیریت یکپارچه است تا به خوبی توسط ساختار قانونگذاری کالن کشور حمایت شده و از اختیار قانونی کافی برای تنظیم روابط، کنترل و هدایت برنامه در سطح منطقه کالن شهری برخوردار باشد. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر مدیریت یکپارچه حریم در کلانشهرها با تاکید بر آسیب شناسی می باشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و نوع آن کاربردی می باشد . در نتیجه امکانسنجی ایجاد کمربند سبز به عنوان یکی از سیاستهای محدودسازی رشد شهری در محدوده حریم شهر تهران، از راهکارهای اساسی کنترل حریم می تواند باشد. باید در کنار توجه به ظرفیتهای داخلی به فکر عرضه تولیدات داخلی در عرصه های بینالمللی بود زیرا اساس نظامهای مالی موفق تولید و ایجاد بازار فروش تا ۱۰ برابر بیشتر از جمعیت کشور است. اید بر مبنای عدالت، منابع، امکانات و ذخایر را توزیع کرد تا همه در جامعه از آنها منتفع شوند چرا که با این روش است که همه از نظر اقتصادی قوی شده و روی پای خود خواهند ایستاد.

Keywords:

مدیریت راهبردی , حریم , حریم تهران , آسیب شناسی , کمربند سبز