بررسی تاثیر تعداد سطوح یک صفت آستانه ای بر دقت برآورد ارزش های ارثی، روندهای ژنتیکی، فنوتیپی و همخونی یک جمعیت اصلاحی

به منظور بررسی تاثیر تعداد سطوح یک صفت آستانهای بر درجه دقت برآورد ارزشهای ارثی، روند تغییرات ژنتیکی و فنوتیپی و ضریب همخونی، یک جمعیت دامی به تعداد ۴۰۰ راس به روش تصادفی و با استفاده از محیط برنامه نویسی نرم­افزار R شبیه­سازی شد. این جمعیت برای ۷ نسل و با اندازه نسل ۲۰۰ راس دام تکثیر شد. نسل­ها با یکدیگر هم­پوشانی داشته و در هر نسل ۲۰ درصد از بهترین نرها به همراه تمام دامهای ماده حداکثر تا ۵ نسل شانس شرکت در برنامه آمیزشی را داشتند. یک صفت با ضریب وراثت­پذیری ۲۵/۰، میانگین ۵ و انحراف معیار ۲ شبیه­سازی شد و ۴ نوع سناریوی مختلف درباره رکوردگیری از این صفت طراحی گردید. در سناریوی اول مقادیر صفت به­صورت اعداد پیوسته رکوردبرداری شد و در سناریوهای دوم تا چهارم با فرض رکوردبرداری به وسیله­ی ارزیاب و بر اساس میزان توانایی وی در تشخیص حالات مختلف صفت، صفت مذکور در ۳، ۵ و ۹ سطح دستهبندی شد. ارزش ارثی دامها از طریق مدل دام ساده و تک صفته برآورد و هر سناریو برای۱۰ بار تکرار شد. دقت برآورد ارزشهای ارثی برای سناریوهای اول تا چهارم به ترتیب برابر ۶۲/۰، ۴۹/۰، ۵۹/۰ و  ۶۱/۰ برآورد گردید (۰۱/۰P<). طی ۷ نسل روند ژنتیکی صفت مورد نظر برای سناریوهای اول تا چهارم به ترتیب برابر با ۲۱۲/۰، ۱۶۲/۰، ۱۹۵/۰ و ۲۰۵/۰ و روند فنوتیپی به­ترتیب ۱۸۵/۰،۱۳۷/۰، ۱۶۳/۰ و ۱۷۹/۰ برآورد شد (۰۱/۰P<). میانگین ضریب همخونی برای سناریوی اول تا چهارم به­ترتیب ۰۰۵۳/۰، ۰۰۵۲/۰ ، ۰۰۵۲/۰ و ۰۰۵۰/۰ برآورد شد (۰۵/۰P>). نتایج نشان داد که با افزایش دقت رکوردبرداری از یک صفت آستانهای دقت برآورد ارزش ارثی و پیشرفت ژنتیکی در گله اصلاحی افزایش می­یابد. لذا به نظر می­رسد ابداع روش­های دقیق­تر برای اندازه­گیری صفات آستانهای بتواند موجب بهبود پیشرفت ژنتیکی و افزایش کارایی یک برنامه اصلاح نژاد شود.   

Keywords:

Threshold traits , Recording , Genetic gain , Inbreeding coefficient , صفت آستانه ای , رکورد برداری , پیشرفت ژنتیکی , ضریب همخونی