مدل سازی رویشگاه بالقوه گونه گیاهی کما (Ferula ovina Boiss.) با استفاده از مدل ژنتیک الگوریتم در فریدون شهر استان اصفهان

به دلیل عدم کفایت اطلاعات در مورد پراکنش گونه های گیاهی و جانوری، استفاده از مدل سازی برای پیش بینی پراکنش گونه ها در سال های اخیر افزایش یافته است. به این منظور طیف گسترده ای از تکنیک های مدل سازی ابداع شده است. در پژوهش حاضر با استفاده از عوامل محیطی و داده های رخداد گونه کما (Ferula ovina Boiss.) و با بکارگیری مدل ژنتیک الگوریتم نقشه پراکنش این گونه تهیه شد. داده های رخداد گونه (۱۳۷ سایت) با استفاده از روش تصادفی طبقه بندی شده انتخاب گردید و کلیه لایه های محیطی اعم از لایه های فیزیوگرافی (شیب، جهت و ارتفاع مستخرج از نقشه رقومی ارتفاع)، لایه های محیطی خاک و لایه های اقلیمی با اندازه پیکسل ۷۰×۷۰ متر از روشهای میان یابی در محیط نرم افزار Arc GIS تهیه شد. کلیه اطلاعات حاصل به وسیله نرم افزار Desktop Garp مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نقشه پراکنش گونه کما تولید گردید. ارزیابی مدل با استفاده از شاخص سطح زیر منحنی ROC (۷۶۶/۰) بیانگر عملکرد خوب مدل می باشد. همچنین براساس نتایج حاصل از تحلیل حساسیت، دو فاکتور میزان سیلت و ارتفاع، مهمترین پارامترهای تاثیرگذار بر پراکنش گونه کما تعیین شد. از مدل مذکور می توان در تفسیر روابط گونه و محیط، تعیین مکان های با قابلیت بالای حفاظتی و همچنین تعیین مکان های مناسب برای احیای گونه کما و بررسی سناریوهای تغییر اقلیم و مدیریت استفاده کرد.

Keywords:

GARP , مدل سازی , کما (Ferula ovina Boiss.) , پراکنش گونه , فریدون شهر