بهینه سازی مسئله تعیین اندازه ناوگان واگنهای باری در راه اهن

هدف از این مقاله ارائه یک مدل بهینه سازی باری مسئله تعیین اندازی ناوگان است که از نیازهای عمده صنعت ریلی به شمار می رود. مدل ارائه شده به صورت چند پریودی و پوی است و هدف اصلی ان تعیین تعداد بهینه ناوگان و تصمیم گیری جهت تخصیص واگن های پر و خالی به گروه های مبدا و مقصد است. اثرات متقابلی بین تعیین تعداد ناوگان یک سیستم حمل ونقلی و بهر برداری از آن ناوگان وجود دارد. استفاده بهینه از واگن های خالی موجود در شبکه های حمل و نقلی به منظور پاسخگویی به تقضای مشتریان در طول دوره برنامه ریزی سبب کاهش حجم زیادی از ناوگان و درنتیجه هزینه ها می گردد.تابه هدف مدل ارائه شده از دو جزء درآمد و هزینه تشکیل شده است که هزینه ها شامل هزینه تملک ناوگان ، هزینه اعزام واگن های پر و خالی ، هزینه نگهداری واگن ها در ایستگاهها و هزینه تقاضاهی تامین نشده است. در این مدل تقاضای بین هر زوج میداء-مقصد و زمان سفر به صورت قطعی در نظر گرفته شده استو برای ارزیابی مدل ارائه شده مسائل مختلفی برا اساس شرایط واقعی راهآهن جمهوری اسلانی ایران شبیه سازی شده است. در این مسائل به منظور تحلیل حساسیت تعداد دوره های زمانی و ایستگاههای مبداء و مقصد متغیر در نظر گرفته شده است. با تحلیل نتایج به دست آمده اندازه بهینه ناوگان و نحوه جابجایی واگن ها در شبکه تعیین می گردد.

Keywords:

بهینه سازی , مسئله تعیین اندازه ناوگان , حمل و نقلی ریلی , واگن