استفاده از ضایعات نیم رخ های مصرفی در ساختمان برای تقویت اتصالات خرچینی در سازه های فولادی در مقابل زلزله با در نظر گرفتن تنش پس ماند و اثر P-∆

اتصالات خرجینی از پرمصرف ترین اتصالات در سالختمان های فولادی در کشور ایران می باشند. متاسفانه اتصالات خرجینی دارای سختی خمشی قابل قبولی نمی باشند و در صورت وقوع زلزله، در اثر گسیهته شدن خسارات جانی و مالی غیر قابل جبرانی را باعث می گردند. در طول سال های اخیر تعدادی تحقیقات تئوریک و ازمایشگاهی به منظور بررسی رفتار واقعی این گونه اتصالات انجام گرفته است. نتایج بدست آمده حاکی ازرفتار غیر خطی این نوع اتصالات در برابر بارهای دینامیکی می باشند و فرضیات ساده کننده در مدل کردن و حل تئوریک آنها باعث شده است که نتایج حاصل از تحلیل کامپیوتری (تحلیل تئوریک) با نتایج آزمایشگاهی دارای اختلاف زیادی باشند. این اختلاف نتایج تئوریک و نتایج ازمایشگاهی را می توان با در نظر گرفتن اثر تنش های پس ماند (ناشی از نورد پروفیل ها و جوشکاری) و اثر P-∆ بیکدیگر نزدیک تر کرد و یک مدل ارائه شده، اثر تنش های پس ماند و اثر P-∆درنظر گرفته می شود .آنالیز دینامیکی انجام گرفته روی اتصتلات خرجینی و نتایج بدست آمده همراه با مقایسه با نتایج حاصل از سایر روش ها مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.