تاثیر نقش سرمایه اجتماعی، اشتراک گذاری دانش ضمنی، کیفیت دانش در تعیین قابلیت نوآوری (مورد مطالعه: شرکت ایکس ویژن)

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 205

This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NAMEAR01_137

تاریخ نمایه سازی: 26 مهر 1400

Abstract:

؛«سرمایه اجتماعی» از مفاهیم نوینی است که نقش بسیار مهمتری نسبت به سرمایه فیزیکی و انسانی در سازمان ها و جوامع ایفا می کند. همچنین دانش ضمنی به عنوان محرکی مهم در فرایند خلاقیت و نوآوری نقش مهمی را به عنوان یک منبع سازمانی و عامل موفقیت در سازمان ایفا می کند. امروزه دیگر همه گروه های کاری و علمی اذعان دارند که برای اینکه سازمان بتواند در دنیای تجارت و رقابت، حضور مستمر و پایدار داشته باشد، باید حول محور علم و دانش فعالیت کنند، هدف از انجام این تحقیق، تاثیر نقش سرمایه اجتماعی، اشتراک گذاری دانش ضمنی، کیفیت دانش در تعیین قابلیت نوآوری است. این تحقیق از نظر هدف یک تحقیق کاربردی است و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع توصیفی می باشد. پس از مطالعه پیشینه موضوع و بررسی الگوهای موجود در مورد سرمایه اجتماعی، اشتراک گذاری دانش ضمنی، کیفیت دانش و قابلیت نوآوری و شکل گیری چارچوب نظری، متغیرهای مهم تحقیق شناسایی و مدل مفهومی و فرضیات تحقیق مشخص گردید. جامعه آماری این تحقیق کارکنان شرکت ایکس ویژن می باشد، که تعداد آن ها ۲۰۰ نفر می باشد و نمونه مورد مطالعه در این تحقیق شامل ۱۳۱ نفر از کارکنان شرکت ایکس ویژن می باشد، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه استاندارد استفاده گردید. آزمون فرضیات تحقیق به کمک مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار smart-PLS برای آزمون فرضیاتی که در قالب معادلات ساختاری مطرح شدند، سنجش شد و نتایج بررسی ها نشان دهنده تاثیر هریک از متغیرهای سرمایه اجتماعی رابطه ای، ساختاری و شناختی بر اشتراک گذاری دانش ضمنی و اشتراک گذاری دانش ضمنی بر قابلیت نوآوری تاثیر مثبت و معناداری دارند، همچنین کیفیت دانش بر قابلیت نوآوری نیز تاثیر مثبت و معناداری دارند.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , اشتراک گذاری دانش ضمنی , کیفیت دانش و قابلیت نوآوری

Authors

مرجانه ملکی

دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی، گرایش رفتار سازمانی و منابع انسانی