تجربه زیسته دانشجویان رشته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان تهران

هدف پژوهش مطالعه تجربه زیسته دانشجویان دانشگاه فرهنگیان تهران بود. در این پژوهش از روش پدیدارشناسی استفاده شد. در این روش معنای تجارب زندگی چند فرد در مورد یک مفهوم یا پدیده توصیف می شود. در این مطالعه تجارب دانشجویان از برنامه درسی جدید رشته آموزش ابتدایی بررسی گردید بر اساس ساختار مصاحبه فهم و تصورات پدیداری دانشجویان از تجربه برنامه درسی رشته آموزش ابتدایی در شش موضوع تصویر ذهنی از دانشگاه، ارزیابی از برنامه های درسی، همخوانی برنامه تدریس استادان با سرفصل های رشته، تحول تلقی از برنامه های ضروری برای ورود به حرفه معلمی، نقاط ضعف و قوت برنامه جدید، و توصیف تجربه یادگیری هیجان انگیز اثربخش تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که تصورات دانشجویان از دانشگاه با شرایط واقعی که تجربه کردند کاملا متفاوت است. در ارتباط با مقوله ارزیابی مهم ترین واکنش دانشجویان به تکراری بودن واحدهای درسی و غیر عملی بودن آنها بود. دانشجویان عدم توجه به سرفصل را بی برنامه بودن و عدم تعهد به اجرای برنامه نسبت می دادند. آنها مهم ترین نقطه ضعف برنامه درسی را محتوای تکراری و غیر کاربردی آن می دانند و نهایتا در توصیف تجربه هیجان انگیز خود به موقعیتهای اشاره کردند که در آن مدیریت یادگیری و فعالیت به خود آنها واگذار شده بود.

Keywords:

تجربه زیسته , برنامه درسی تجربه شده , رشته آموزش ابتدایی , تربیت معلم