گفتگومندی و چندصدایی در نخبه اثر هوستون : از زیر عنوان تا فنون روایی

رمان معاصر مجالی است برای شناسندن ناگفته ها و ناشنیده های متفاوت یا متعارض که از ارزش شناخت شناسی برخوردارست. راویان متعدد در پیشبرد رمان، نه به شکل خطی، که با تناوب، تکثر و تفاوت ایفای نقش می کنند و خواننده با تفسیر و بازسازی خود ارکان به ظاهر منفک و عناصر داستانی را در مجموعه ی واحدی به هم پیوند می دهد. به عبارت دیگر، رمان جمع اضداد و نامتجانس ها درون وحدت یک اثر ادبی می شود. رمان نخبه از این قضیه مستثنی نیست. نانسی هوستن در این اثر از تکثر صداهای گوناگونی که به تناوب در هم تنیده و از هم جدا می شوند، با بهره وری از درونمایه ی بسیار زیرکانه ی موسیقی و بابرقراری هماهنگی میان صدای راویان متفاوت از نقطه های دید مختلف و با ایجاد ضرب آهنگ های پرطنین فضایی کم نظیربرای گفتگومندی شخصیت ها ایجاد می کند. به مثابه ی یک همنوازی هنرمندانه، هر یک از آنها رشته ی کلام را به دست می گیرند و رمان فضای ارتباطی مناسبی برای گفتگومندی های عقیدتی و گفتمانی شخصیت ها به وجود می آورد. مقاله ی حاضر با یافتن راهکارها و شگردهای نویسنده، از زیرعنوان تا فنون روایی با توجه به نکات روایت شناسانه و زبان شناختی در پی نمایاندن هر چه بهتر و بیشتر ویژگی چندصدایی و منطق گفتگویی در این رمان است.

Keywords:

ویژگی گزار های , گفتگومندی , چندصدایی , رمان , نانسی هوستون , نخبه