بررسی اثربخشی مثبت نگری با تاکید بر آیات قرآن بر رشد فردی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان بندرعباس

پژوهش حاضر با هدف اصلی تبیین اثربخشی مثبت نگری با تاکید بر آیات قرآن بر رشد فردی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان بندرعباس انجام پذیرفت. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل(گمارش تصادفی)بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه ی دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان بندر عباس تشکیل دادند، که در سال تحصیلی ۱۳۹۷ - ۱۳۹۸ مشغول به تحصیلی بودند. از بین جامعه آماری ۳۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و با استفاده از گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش ( شامل ۱۵ نفر) و گروه کنترل ( شامل ۱۵ نفر) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس رشد فردی((PGIS استفاده گردید. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای، تحت تاثیر آموزش مثبت نگری با تاکید بر آیات قرآن به شیوه گروهی قرارگرفت، اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و به وسیله نرم افزار آماری (SPSS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس حاکی از آن بود که بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای آموزش مثبت نگری با تاکید بر آیات قرآن تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مثبت نگری با تاکید بر آیات قرآن بر افزایش رشد فردی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه تاثیر معناداری دارد.(p<۰/۰۱)

Keywords:

مثبت نگری , آیات قرآن , رشدفردی و دانش آموزان دختر.