بررسی رابطه ی دوسویه بین بهداشت و بهره وری نیروی کار در ایران

مقدمه: افزایش کیفیت نیروی کار، یکی از مهم ترین عوامل موثر در بهبود بهره وری نیروی کار است و ارتقای کیفیت نیروی کار نیز می تواند از طریق بالابردن سطح سلامت و بهداشت نیروی کار حاصل گردد. هدف از این مطالعه، بررسی رابطه ی دوسویه بین بهداشت و بهره وری نیروی کار در ایران است. روش پژوهش: روش به کار برده شده در پژوهش حاضر، از نوع علی - تحلیلی بوده و هدف پژوهش کاربردی می باشد. آمار و اطلاعات مربوط به متغیرهای به کاربرده شده در پژوهش نیز از بانک اطلاعات سری های زمانی اقتصادی بانک مرکزی و لوح فشرده ی شاخص های توسعه ی جهان استخراج شده است. ابزار اقتصادسنجی مورد استفاده در پژوهش، نرم افزار Eviews نسخه ی ۶ و روش اقتصادسنجی به کار برده شده در پژوهش، روش علیت تودا و یاماموتو و هم چنین روش هم انباشتگی جوهانسن- جوسیلیوس بوده و دامنه ی زمانی پژوهش فاصله زمانی فصل اول سال ۱۳۷۵ تا فصل چهارم سال ۱۳۹۵ و قلمرو مکانی پژوهش نیز کشور ایران است. هم چنین سطح معنی داری نیز، ۵ درصد می باشد. یافته ها: رابطه ی دوسویه بین بهداشت و بهره وری نیروی کار وجود داشته و هم چنین یک درصد افزایش در مخارج بهداشتی خصوصی باعث افزایش ۰/۶۷ درصد در بهره وری نیروی کار و یک درصد افزایش در بهره وری نیروی کار باعث افزایش ۱/۴۸ درصد در مخارج بهداشتی خصوصی می شود. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت بهداشت بر بهره وری نیروی کار و هم چنین تاثیر مثبت بهره وری نیروی کار بر بهداشت، پیشنهاد می شود که سیاست گذاران اقتصادی با اتخاذ سیاست هایی در جهت افزایش بهداشت، موجبات بهبود بهره وری نیروی کار را فراهم ساخته و هم چنین با به کارگیری برنامه هایی در جهت بهبود بهره وری نیروی کار، گامی موثر در جهت افزایش سلامتی نیروی کار بردارند.

Keywords:

بهداشت , مخارج بهداشتی , بهره وری , نیروی کار