تعیین حداقل فاصله بین راه فرعی و دوربرگردان بر اساسمیانگین نرخ برخوردها

در چند سال اخیر در شهر تهران برای مدیرت بهتر حرکت گردش به چپ از راههای فرعی به راههای اصلی این حرکت را کردهاند. در نتیجه رانندگان به جای گردشبه چپمستقیم از راه (RTUT) تبدیل به حرکت گردشبه راستبعلاوه دوربرگردان 3 فرعی به راه اصلی، مجبور هستند اقدام به گردش به راست نموده و سپسدر قسمت میانه بین تقاطعی و یا در تقاطع چراغدار پاییندست اقدام به دوربرگردان کنند. این تحقیق به ارزیابی نرخ برخوردهای 4 ترافیکی رخ داده شده در مانور حرکتی گردشبه راست بعلاوه دوربرگردان، با توجه به فاصله بین موقعیت دوربرگردان از راه فرعی و حجمهای گردشی و عبوری از این ناحیه می- پردازد. بدین منظور با جمعآوری پارامترهای هندسی، ترافیکی و برخوردهای رخ داده شده در پنج دوربرگردان شهر تهران و با استفاده از آنالیزهای رگرسیون خطی علاوه بر ارائه مدل پیشبینی نرخ برخوردهای ترافیکی برای حرکت گردشبه راست بعلاوه دوربرگردان از راه فرعی به اصلی، پیشنهاداتی جهت تعیین حداقل فاصله بین راه فرعی از دوربرگردان با توجه به نرخ برخوردهای قابل قبول در این ناحیه، ارائه شده است. همچنین برای تأیید مدل نهایی ارائه شده از نرمافزار شبیهسازی کمکگرفته شده است. SYNCHRO

Keywords:

نرخ برخوردها , دوربرگردان , شبیهسازی , مدل , گردشبه چپ