مدل سازی گسلش با استفاده از یک مدل موانع ویژه با شیوه جدید چیدمان دایره های گسیختگی

رسیدن به یک تخمین قابل اطمینان از حرکات زمین، ناشی از وقوع زلزله در یک ساختگاه مشخص، بدون داشتن شناخت صحیح از مکانیسم تولید امواج لرزه ای، عوامل ساختاری اثرگذار بر این امواج در مسیر انتشار، و شناخت شرایط فیزیکی و ویژگی های ساختاری محل ساخته شدن سازه ها میسر نخواهد بود. در این میان، مدل موانع ویژه که از مشهورترین روش­های سینماتیکی شبیه­سازی گسل زلزله می­باشد، گسل را به عنوان مجموعه ای از ترک­های دایره ای در نظر می گیرد. گسیختگی که به صورت افت تنش های موضعی در این ترک ها فرض می شود، عامل اصلی تولید امواج فرکانس بالا در این مدل است. یکی از ایرادات وارد بر این مدل، استفاده از دایره های یکسان است، که با خاصیت ذاتی زلزله مبنی بر تصادفی بودن این رخداد، فاصله چشمگیری دارد. از این رو، در این مطالعه سعی شده با پیشنهاد روش جدید چیدمان دایره­ها با اندازه­های متفاوت، که به عنوان گسیختگی­های عامل تولید امواج لرزه ای می باشند، طیف های چشمه تولید شده را هرچه بیشتر به واقعیت نزدیک سازد. در روش پیشنهادی، دایره های با اندازه­های متفاوت به صورت کاملا تصادفی در گسل قرار می­گیرند، از مجموع طیف های تک تک دوایر گسیختگی، طیف چشمه لرزه­زا تولید می شود. در انتها، نتایج طیف های تولیدشده برای گسل های با ابعاد متفاوت با مقادیر مشابه از مدل کلاسیک اولیه مقایسه می­شوند.

Keywords:

روش های سینماتیکی , مدل سازی گسل , مدل موانع ویژه , طیف چشمه زلزله , چیدمان دوایر با اندازه مختلف