اثر ۶ هفته برنامه تمرینی پلایومتریک در آب و خشکی بر توان، چابکی، تعادل پویا و کوفتگی عضلانی بازیکنان بسکتبال

هدف تحقیق: تمرینات پلایومتریک موجب افزایش قدرت و قابلیت انفجاری در ورزشکاران رشته های مختلف می شود. فعالیت انفجاری در آب نیز به طور برجسته اثرات سودمندی دارد. به هر حال تحقیقات کمی تمرینات پلایومتریک در آب و خشکی را از نظر عملکردی و کوفتگی عضلانی با هم مقایسه کرده است. هدف از این مطالعه، مقایسه اثرات برنامه تمرینی پلایومتریک در خشکی و آب برتوان، چابکی، تعادل وکوفتگی عضلانی است. روش تحقیق: ۳۳ بسکتبالیست(سن ۹۹/۰±۳۹/۱۹ سال،وزن:۴/۹±۳۶/۸۲ کیلوگرم و شاخص توده بدنی:kg/m۲ و ۱۷/۲±۱۶/۲۲)به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند، که بر اساس پرش عمودی و سابقه تمرینی همسان سازی و به صورت تصادفی به سه گروه تمرین در آب، خشکی و کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی یک برنامه تمرینی ویژه را به مدت ۶ هفته و هر هفته ۲ جلسه اجرا کردند. قسمت اصلی این برنامه تمرینی را جه شها و پرش ها به جلو، عقب و طرفین تشکیل م یداد. از طرح عاملی با مدل۳×۳ برای آزمون های توان و چابکی در گروه های تجربی و کنترل، و از طرح عاملی بامدل ۴ ×۲ برای کوفتگی عضلانی در گروه های تجربی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که، افزایش معن یداری در میزان توان عضلانی در گروه های تمرین در آب و خشکی نسبت به گروه کنترل وجود داشت(۰۵/۰≥P)اما، اختلاف معنی داری در میزان چابکی و تعادل پویا در بین سه گروه وجود نداشت(۰۵/۰≤P)برای شاخص کوفتگی عضلانی تاخیری اختلاف معنی داری بین گروه آب و خشکی در جلسات اول(۰۵/۰≥P)و آخر(۰۵/۰≥P) وجود داشت. نتیجه اینکه، تمرینات پلایومتریک درآب و خشکی اثرات مشابهی بر اجرا دارند. همچنین ویژگ یهای آب باعث کاهش کوفتگی عضلانی به دنبال فعالیت می شود.

Keywords:

تمرینات پلایومتریک در آب , چابکی , توان انفجاری , کوفتگی عضلانی