سنجش مولفه های کیفی فضاهای شهری و تاثیر آن در پیاده راه ها (مورد پژوهش: پیاده راه باب همایون)

با شروع انقلاب صنعتی، اختراع اتومبیل و گسترش شهر ها، به تدریج اولویت دادن به نقش عابر پیاده و فضاهای پیادهمحور در شهرها و فضاهای شهری کمرنگ شده و از کیفیت فضایی عرصه های عمومی شهر، فضاهای باز شهری و پیاده راه ها کاسته شده است؛ عرصه هایی که خود به عنوان بستر و خاستگاه، نقش محوری در ارتقای سطح تماسها، ارتباطات و تعاملات اجتماعی بین شهروندان ایفا میکنند. در این راستا عدم توجه به مقیاس انسانی و نادیده گرفته شدن نیازهای عابرین پیاده از معضلات پیشرو میباشد، به طوری که کمبود و نبود کیفیت در پیاده راه ها منجربه تضعیف حضور و تعاملات اجتماعی شهروندان شده است. پژوهش پیشرو، باهدف شناخت مولفه های تاثیرگذار بر کیفیت پیادهراه ها (مورد پژوهش در این مقاله محور پیاده راه باب همایون تهران) به منظور پاسخگویی_ به نیازهای شهروندان در راستای ارتقای حضور و سطح تعاملات اجتماعی می باشد. روش تحقیق از نوع تحلیلی توصیفی و بنا به نوع پژوهش کاربردی میباشد. متدپژوهش ترکیبی و از طریق مطالعه مبانی نظری (بخش کیفی) و جهت اعتباردهی پژوهش و نتایج حاصله از تکنیک پرسشنامه در باب تدقیق رابطه کیفیت فضایی پیادهراه ها و میزان رضایتمندی شهروندان از این فضاها سود جسته است. نتایج حاصل از این پژوهش، نشانگر این مدعاست که مولفه های سرزندگی، خوانایی، ایمنی و نفوذپذیری که از مولفه های اصلی کیفیت فضاهای شهری محسوب می شوند، ارتباط معناداری با سطح تعاملات اجتماعی و میزان حضور شهروندان در پیاده راه باب همایون دارند.

Keywords:

فضاهای شهری , کیفیت , پیاده راه , تعاملات اجتماعی , رضایت شهروندان , مولفه های تاثیرگذار