حاکمیت اراده در قانون حاکم بر ارث
Publish place: Legal Research Quarterly، Vol: 19، Issue: 74
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 91
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LAWRS-19-74_011
تاریخ نمایه سازی: 9 آبان 1400
Abstract:
چکیدهعلی رغم هم گرایی انجام شده در عرصه بینالملل خصوصی، قواعد حل تعارض راجع به ارث همچنان از متعارضترین قواعد حل تعارض در میان کشورها است. نه تنها درباره عامل ارتباط راجع به ارث بلکه درباره دسته ارتباط ارث نیز اختلافات قابل توجهی در بین قوانین کشورها مشاهده میشود. در به کارگیری عامل ارتباط برخی کشورها با تبعیت از نگرش گثرتگرا با تفکیک اموال منقول و غیرمنقول متوفی هر یک را تابع قانون یک کشور میدانند. برخی دیگر با تبعیت از نگرش وحدتگرا، از عامل ارتباط تابعیت یا اقامت پیروی میکنند. در این بین عامل محل سکونت عادی نیز به عنوان یک راه بینابین در برخی قوانین ملی و اسناد بینالمللی مورد پذیرش قرار گرفته است. بهترین راهحل برای گریز از وضعیت بغرنجی که تعارض قوانین کشورها در مورد ارث ایجاد کرده است، دخالت حاکمیت اراده و تجویز مالک (مورث) به انتخاب قانون یکی از کشورهای ذی ربط است تا به این ترتیب او مدیریت اموال خود را برای بعد از فوت به دست گرفته و از گزند تعارض بین سیستم های حل تعارض کشورها برکنار بماند. تحرک و جابه جایی فزاینده اشخاص در محیط بینالمللی و آزادی مسافرت آنها حفظ قواعد سنتی و امری تعارض قوانین را دشوار نموده و اختیار انتخاب قانون قابل اعمال بیش از پیش مورد پذیرش قرار گرفته است. این مقاله ضمن بررسی قواعد سنتی حل تعارض در مورد ارث با تمرکز بر آییننامه سال ۲۰۱۲ اتحادیه اروپا، تحولات قاعده حل تعارض و تمایل به سوی حاکمیت اراده را مورد بررسی قرار میدهد.
Keywords:
Authors
رضا مقصودی
استادیار دانشگاه گیلان