آسیب شناسی پژوهش در دافوس

پژوهش محوری از رویکردهای جدید دانشگاه های پیشرفته جهان است که یادگیری را معطوف به حافظه پروری، دانایی محوری و ارتقای قدرت درک و بینش خلاق کرده است. دانشکده فرماندهی ستاد دانشگاه علوم انتظامی به عنوان یکی از مراکز عمده تحصیلات تکمیلی ناجا با توجه به این راهبرد باید آموزش های خود را معطوف به رویکرد پژوهش محوری کند. اما وضعیت فعلی پژوهش در این دانشکده نشان از فاصله با انتظارات متناسب با رویکرد پژوهش محوری دارد که به عنوان یک مسئله نیازمند تحقیق علمی است. لذا این تحقیق به دنبال شناسایی وتعیین اولویت موانع و تنگناهای گرایش به پژوهش است. سوال اساسی تحقیق این است که مهمترین موانع گرایش به پژوهش در دافوس چیست؟ روش تحقیق توصیفی پیمایشی است و اطلاعات توسط پرسشنامه در قالب طیف لیکرت از جامعه آماری دانشجویان و فارغالتحصیلان دافوس گردآوری شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد عوامل «ساختاری (سازمانی)، آموزشی، ابزار و امکانات، فرهنگی و دانشجویی» با ضعف گرایش دانشجویان به فعالیت های پژوهشی رابطه معناداری داشته، همچنین در اولویت بندی عوامل با استفاده از آزمون رتبه ای فریدمن «عوامل ابزاری» به عنوان مهمترین مانع در این فرآیند موثر بوده است.