رابطه ابعادطرح واره های ناسازگار اولیه وتمایز یافتگی با رغبت به ازدواج در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علامه

هدف: پ‍ژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه، تمایز یافتگی و رغبت به ازدواج در بین دانشجویان دختر و پسر انجام گرفت. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علامه طباطبایی در سال تحصیلی۹۱-۱۳۹۰ بود. نمونه مورد بررسی ۱۲۰ دانشجو(۳۱ پسر و ۸۹ دختر) بودند. ابزار پژوهش« پرسشنامه طرح واره ها یانگ،۱۹۹۱» و «پرسشنامه تمایز یافتگی»  و «پرسشنامه رغبت به ازدواج »بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده ازآزمون t گروه های مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام بهگام انجام شد. یافته ها: نتایج رگرسیون گام بهگام نشان داد که متغیر دیگر جهت مندی توانست  بازخورد به ازدواج را تبیین کند.  همچنین متغیرهای دیگر جهت مندی و بریدگی وطرد توانستند در دوگام آمادگی و تمایل به ازدواج را تبیین کنند. نگرش به پیامدهای ازدواج به وسیله بریدگی و طرد و محدودیت های مختل تبیین شد. موانع ازدواج به وسیله  خودگردانی مختل تبیین شد.خودگردانی مختل و دیگر جهت مندی نیز توانستند در دوگام رغبت به ازدواج را تبیین کنند. بازخورد  به ازدواج به وسیله  واکنش پذیری عاطفی و گریز عاطفی تبیین گردید. آمادگی و تمایل به ازدواج به وسیله متغیرهای جایگاه من و گریز عاطفی تبیین شد. موانع ازدواج  و رغبت به ازدواج به وسیله  متغیر جایگاه من  تبیین گردید. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش، نقش طرحواره های ناسازگار اولیه و تمایز یافتگی را در پیش بینی رغبت به ازدواج در دانشجویان  مورد تایید قرار دادبه طوری که این یافته ها را می توان در مداخلات بالینی مرتبط با ازدواج و خانواده مورد استفاده قرار داد.

Keywords:

طرحواره های ناسازگاراولیه , تمایز یافتگی , رغبت به ازدواج , دانشجویان دختر و پسر