شناسایی و کاربست معیارهای زیبایی شناسانه برای طراحی خیابان های محلی مطالعه موردی: محور شرقی خیابان شهید انصاری قزوین
Publish place: Sofeh، Vol: 28، Issue: 4
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 288
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SOFEH-28-4_005
تاریخ نمایه سازی: 12 آبان 1400
Abstract:
غالب فضاهای پیاده در شهرهای ما فاقد جذابیت بصری، شادابی، و کیفیت مناسب طراحی منظر برای ایجاد حس رضایت بصری در پیادگان هستند. از آنجایی که زیبایی یک مفهوم کیفی و قابل تفسیر است، در مورد ابعاد نظری و فلسفی آن به کفایت صحبت شده است. اما چالشهای اصلی این مفهوم، نحوه سنجش، ارزیابی، و بهکارگیری آن است. خیابانهای محلی یکی از فضاهای پرمواجهه از نظر بصری است. بازآفرینی طراحی مبنا یکی از رویکردهای اخیر در طراحی فضاهای شهری است. هسته اصلی این رویکرد توجه کاربردی به مولفه زیبایی است. مردم این نوع فضا را غالبا از فاصله نزدیک و با سرعت حرکت پایین و تبعا با ضریب دقت بالا درک میکنند. بنا بر این در توجه به کیفیت زیبایی در طراحی خیابانهای محلی و تبیین معیارهای آن باید از حداکثر مشارکت عمومی برای بومیسازی این مفهوم استفاده شود تا ارزشهای اصیل و هویتهای بومی و محلهگرایانه در میان سلیقهگرایی نخبهمآبانه مغفول نماند. در این پژوهش ابتدا مبانی نظری تبیین و معیارهای کاربردی مفهوم زیباییشناسی در پنج دسته کلی استخراج شد. سپس در نمونه موردی این پژوهش با تبیین ویژگیهای خاص خیابان شهید انصاری در متن بافت تاریخی شهر قزوین به بررسی چگونگی کاربست مفهوم زیباییشناسی در قالب زیرمعیارهای این پنج دسته اصلی پرداختیم. در این مرحله از روش پیمایشی با ابزار مشاهده و پرسشنامه به جمعآوری داده پرداخته شد. برای اولویتسنجی این پنج معیار از نظر مردم، آنها را در قالب گویههای ساده تبدیل به ۲۵ کیفیت کاربردی در قالب پرسشنامه تبدیل شدند. سپس با تحلیل پرسشنامهها به اولویتسنجی معیارها از دیدگاه مردم پرداخته شد. بر اساس اولویتهای سنجششده از طرف مردم، ۱۵ شاخص معنادار ارزیابی شدند (بالای ۵۰% ارزشیابی)، که از این میان، شاخصهای توجه به کیفیت ابنیه تاریخی (۶/۹۳%) و توجه به فرهنگ بومی (۸/۸۵%) در طراحی خیابان محلی مورد نظر ارزش بالاتری داشتند. همچنین شاخصهای تعادل در ارتفاع (۶/۵۶%) و سازگاری میان اجزای ساختمان (۲/۵۵%) از درجه اهمیت کمتری نسبت به سایر شاخصها برخوردار بودند و یا از نظر مفهومی مردم ارتباط کمتری با آن برقرار کردند.
Keywords:
Authors
محمد فائزی
کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری و کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشکده معماری، دانشگاه پیام نور واحد شرق
محمدعلی طبرسا
استادیار دانشکده معماری، دانشگاه پیام نور، واحد تهران شرق
سیدعلی صفوی
استادیار دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :