نقش ساختار خانواده در تقویت سرمایه اجتماعی ایران با تاکید بر مشارکت مدنی

در این مقاله رابطه ساختار خانواده (دموکراتیک یا اقتدارگرا) و مشارکت مدنی افراد در بزرگسالی و نقش آن درتقویت سرمایه اجتماعی ایران، بر اساس روش توصیفی- تحلیلی، مورد بررسی قرار گرفته است. شناخت از وضعیتمشارکت مدنی میتواند راهگشای بسیاری از مشکلات و مسائل اجتماعی باشد. این شناخت تا حدود زیادی بستگیبه ساختار خانواده دارد. بررسی رابطه و نوع ساختار خانواده (دموکراتیک یا اقتدارگرا) بر میزان مشارکت مدنی، بهعنوان یکی از شاخص های میزان سرمایه اجتماعی در ایران، ضروری به نظر می رسد. در نوشته حاضر با تمرکز بربعد ساختاری سرمایه اجتماعی، از سازمانها و انجمن های داوطلبانه به عنوان کانونی برای رشد و تقویت سرمایهاجتماعی و جامعه مدنی یاد شده است. یافته های تحقیق نشان میدهد که خانواده نقش مهمی در ایجاد روحیهمشارکت جویی افراد دارد. هر اندازه ساختار قدرت در خانواده مبتنی بر تصمیم گیری های مشارکتی باشد، فرزنداندر بزرگسالی، سمت مشارکت و عضویت در تشکل ها، سازمان های خیریه و انجمن های داوطلبانه می شوند. بنابراین،به جهت اهمیت جایگاه خانواده در ایران، ایجاد زمینه های رشد و تقویت خانواده دموکراتیک برای ایجاد شهروندانیمشارکت جو بسیار ضروری و حائز اهمیت است.

Keywords:

ساختار خانواده , خانواده دموکراتیک , خانواده اقتدارگرا , سرمایه اجتماعی , مشارکت مدنی