بعد سلامت طراحی شهری

با پیشرفت دانش پزشکی و ارتقای استانداردهای بهداشتی، شیوع بیماری های واگیر کاهش یافته، ولی آنچه هم کشورهای توسعه یافته و هم جوامعی نظیر ایران درگیر آن هستند، بروز بیماری های غیر واگیری مانند فشار خون بالا، دیابت، و سکته قلبی است. در حال حاضر مشکل اصلی بهداشت شهرها افزایش شهروندانی است که از کم تحرکی، چاقی، و بیماری های مرتبط با آن ها رنج می برند. امروزه در نگرش جدید علوم پزشکی، تحقیق"ارتقای سلامت انسان"یک حوزه میا نرشت های قلمداد شده و از سوی متخصصان رشت ههای بسیاری از جمله تخص صهای مرتبط با محیط کالبدی نظیر معماری، معماری منظر، برنام هریزی، و طراحی شهری بدان توجه شده است. در این نگرش محیط انسان ساخت بستر زندگی و فعالیت انسان است و نقش مهمی در ارتقای سلامت او دارد، از این رو طراحی شهری، رشته ای که امکان مداخله مستقیم بر محیط انسان ساخت را فراهم می کند، توانایی بسیاری در بهبود ابعاد گوناگون فضاهای شهری و مکان سکونت شهروندان، به منظور ارتقای سلامت آن ها،از طریق تشویق شان به زندگی فعال، دارد هدف این مقاله بررسی تحلیلی مفهوم سلامت و الزامات آن برای محیط زندگی سالم و فعال از دریچه رشته طراحی شهری است. در این نوشتار تلاش می گردد که، تعامل بین دو مفهوم سلامت و محیط انسا ن ساخت، از منظر دستاوردهای حاصل از همکاری رشته طراحی شهری با حوزه علوم پزشکی، بررسی شود، سپس چهارچوب مفهومی تحقیق مدل مکان پایدار معرفی و با استفاده از این مدل، عوامل محیطی موثر بر سلامت برشمرده و در انتها رابطه علت و معلولی کیفیتهای طراح یشهری با ابعاد مختلف سلامت در یک نمودار علی نمایش داده م یشود. یافت ههای مقاله نشان م یدهد که از یک سو، سلامت علاو هبر ابعاد متعارفی چون بعد اجتماعی و اقتصادی بعد فضایی هم دارد و از سوی دیگر، طراحی شهری نیز بعد سلامت دارد و لازم است بر این ابعاد در کنار یکدیگر توجه شود.

Keywords:

سلامت , محیط انسان ساخت , طراحی شهری , علوم پزشکی , زندگی فعال