بررسی ارتباط عدم نقدشوندگی و اثر گرایشی با دوره نگهداریسهام عادی در بورس اوراق بهادار تهران

یکی از موضوعاتی که در سال های اخیر مورد توجه همگان قرار گرفته است، بحث های راجبع به عوامل موثر بر دوره نگهداری سهام عادی توسط سرمایه گذار است؛ که بعضی از این عوامل جنبه رفتاری و برخی نیز از ساختارهای خرد بازار ناشی می شوند. لذا این مطالعه درصدد بررسی رابطه بین میانگین دوره نگهداری سهام عادی عدم نقدشوندگی سهام و اثر گرایشی سرمایه گذار در بازار سهام ایران از ابتدای سال ۱۳۸۴ تا انتهای ۱۳۸۸ می باشد. لازم به ذکر است، که در این رابطه عوامل دیگری به غیر از عدم نقدشوندگی و اثر گرایشی ممکن است، بر روی میانگین دوره نگهداری سهام توسط سرما یه گذاران تاثیرگذار باشد. از جمله این عوامل که در این مطالعه نیز مورد بررسی قرار میگیرند میانگین ارزش بازار سهام شرک، )اندازه شرکت( و واریانس بازده سهام شرک، طی یکسال )پراکندگی بازده سهام( می باشد . همچنین این مطالعه دارای ۲ فرضیه اصلی است، که برای آزمون هر یک از فرضیات از مدل های رگرسیونی مربوطه و به روش ۲SLS استفاده می شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین عدم نقدشوندگی و دوره نگهداری سهام عادی رابطه مثبت، وجود دارد. همچنین رابطه منفی معنادار بین بازده سالانه سهم و دوره نگهداری به دست آمد که بیانگر وجود اثر گرایشی در بازار سرمایه ایران میباشد.

Keywords:

مالی رفتاری , دوره نگهداری سهام عادی , عدم نقدشوندگی , اثر گرایشی , معادلات همزمان