بینش و رفتار حضرت خدیجه (علیها السلام) در دین اسلام به عنوان اسوه ای برای زنان در هزاره سوم

اولین ویژگی حضرت خدیجه علیها السلام نسبت به پیامبر، درک ارزش های واقعی او در برابر فریبندگی هایظاهری و دنیوی بود. او معنای کمالات انسانی را به خوبی شناخت و، چون توانست آن را تنها در وجودپیامبراکرم بیابد، حاضر شد تمام شخصیت و دارایی خود را برای درک آن فدا کند. او در این راه هم از مالخودگذشت، هم از موقعیت اجتماعی اش. خدیجه برای درک این کمال واقعی، قالب های جاهلی را شکست وبهایی سنگین از جمله قطع رابطه زنان، حتی تا زمان تولد حضرت فاطمه علیها السلام را به جان خرید. این نوعنگرش و رفتار، در جامعه ای که عموم توده ها براساس ظواهر و زرق و برق های دنیوی روابط خود را پایهریزی می کنند، نمی توانست بدون پی آمدهای تلخ و ناگوار باشد، لذا به فاصله ای اندک از پخش خبرازدواجوی با امین قریش، گروهی از زنان به عیب جویی از وی روی آوردند و در محافل خود او را سرزنشکردند. یکی از ارکان مهم جامعه اسلامی پس از رحلت نبی اعظم همسران رسول خدا بوده اند. حضور اینبانوان فرهیخته در تحوالت عصر پس از نبی اعظم امری است که از دید مورخان به دور نبوده است. اما آنچهمسلم است جایگاه ارزشی و موقعیت والای آنان در جامعه پس از پیامبر حض ور آنان در کنار برخی جریان هایسیاسی ، فرهنگی از دید محققان به دور مانده است. پژوهش حاضر توصیفی و تحلیلی بوده و به دنبال رفتارحضرت خدیجه در دین اسلام است.

Keywords:

حضرت خدیجه , زنان , اسوه , پیامبر اعظم (ص) , بینش و رفتار , اسلام