سنجش گرایش دانش آموزان دبیرستانی شهر مشهد به درس عربی و عوامل موثر بر آن

افت تحصیلی دانش آموزان در درس عربی و بی رغبتی آن ها به این درس یکی از مشکلات نظام آموزش و پرورش است. اهمیت این مساله در آن است که آشنایی با زبان عربی برای برقراری ارتباط با متون دینی و میراث علمی و ادبی ایران لازم است. بررسی ۴۰۰ دانش آموز دبیرستانی در مناطق آموزش و پرورش مشهد که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند، نشان می دهد که مهم ترین عوامل موثر بر گرایش دانش آموزان به زبان عربی عبارتند از « میزان جذابیت درس عربی »، « میزان اطلاع و موافقت دانش آموز با دلایل مفید بودن درس عربی »، « میزان اطلاع و موافقت دانش آموز با دلایل بی فایده بودن درس عربی »، « میزان مذهبی بودن سیاسی دانش آموز»، « میزان اطلاع دانش آموز از راه های یادگیری دقیق و سریع درس عربی » که با توجه به آن ها این پیشنهادات زیر ارایه شده است: ایجاد تغییرات در شیوه تدریس معلمان و تاکید آنان بر فعالیت های کلاسی دانش آموزان با استفاده از تشویق ها، ایجاد تغییراتی در کتب درسی و اختصاص چند صفحه از کتاب به بیان فواید درس عربی و رد مستدل دلایل بی فایده بودن آن، همچنین ارایه شیوه ها و مثال هایی برای انجام فعالیت هایی که بتواند به یادگیری دانش آموزان کمک کند.

Keywords:

گرایش , درس عربی , دانش آموزان دبیرستان