بررسی رابطه باورهای فراشناخت و استحکام روانی با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر تربت حیدریه در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰

امروزه فرسودگی تحصیلی یکی از مهمترین موضوعاتی است که در جوامع و به ویژه در بخش آموزشی مدارس ایران مطرح است. متغیرهای زیادی وجود دارد که میتواند فرسودگی تحصیلی را تحت تاثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه باورهای فراشناخت و استحکام روانی با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر تربت حیدریه در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ انجام شد. این نوع پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری در این تحقیق کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه بود. آزمودنیها پژوهش ۳۶۸ نفر از میان دانش آموزان به روش خوشهای تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران۱۹۹۷باورهای فراشناخت ولز،کارترایت و هاتون (۱۹۹۷) و استحکام روانی۴۸ سوالی کلاف (MTQ -۴۸) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمونهای همبستگی پیرسون و رگرسیون در نرم افزا SPSS۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل ضریب همبسگی پیرسون نشان داد بین باورهای فراشناخت و فرسودگی تحصیلی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد و نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد و ۴۴/۶ درصد از تغییرات فرسودگی تحصیلی با فراشناخت تبیین می شود (P>۰/۰۰۱) همچنین بین استحکام روانی و فرسودگی تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد و ۰/۵۰۳ درصد از تغییرات فرسودگی تححصیلی با استحکام روانی تبیین می شود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، دانش آموزانی که دارای باورهای فراشناخت بالایی هستند فرسودگی تحصیلی بیشتری را تجربه میکنند و دانش آموزانی که استحکام روانی بالایی دارند فرسودگی تحصیلی کمتری را تجربه میکنند، به عبارتی افرادی که از استحکام روانی برخودارند با موانع و چالشهای تحصیلی سازگاری بهتر دارند و به طور موثرتری عمل میکنند در نتیجه فرسودگی کمتری دارند.

Keywords:

استحکام روانی , باورهای فراشناخت , فرسودگی تحصیلی , دانش آموزان دوره اول متوسطه.