بررسی جایگاه آموزش عالی در برنامه هفتم توسعه

نهاد آموزش عالی نقش بنیادی و اساسی در تعیین جایگاه یک ملت در اقتصاد جهانی دارد و در بهره وری نیروی کار، کارآفرینیو کیفیت زندگی افراد جامعه نقش محوری داشته و موجب افزایش تحرک اجتماعی و مشارکت سیاسی شده و حاکمیتدموکراسی در جامعه را ارتقاء می دهد. آموزش عالی از جهات مختلفی در تمامی ابعاد توسعه نقش اساسی دارد. لذا در مقالهحاضر سعی شده است با توجه به پیش رو بردن تدوین برنامه هفتم توسعه به بررسی جایگاه آموزش عالی پرداخته و شاخصها و چالش های پیش روی آن در مسیر دست یابی به جایگاه مطلوب و مورد انتظار مورد بررسی قرار گیرد. نتایج به دستآمده نشان دهنده عبرت های شش برنامه پنج ساله گذشته به ویژه برنامه ششم در ارتباط با دانشگاه ها و مهم ترین کلانروندها و چالش های اعظم پیش روی دانشگاه ها و در نهایت کلیدی ترین و مهم ترین شاخص هایی است که باید در برنامههفتم توسعه برای آن ها تدابیر و تکالیف قانونی تهیه و پیش بینی گردد. آنچه مشخص است یک ژرف اندیشی، تلاش و همتجمعی از سوی وزارت علوم، دانشگاهیان، قوه مجریه، قوه مقننه و دیگر دستگاه های ذی ربط لازم است تا در آخرین برنامهپنج ساله توسعه، آموزش عالی را به عنوان بازوی قدرتمند جامعه در مسیر درست هدایت و همراهی نماید.

Keywords:

برنامه هفتم توسعه , آموزش عالی , دانشگاه