پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس جو مدرسه، درگیری تحصیلی و شایستگی هیجانی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم دبیرستان زاهدشهر

هدف از این پژوهش پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس جو مدرسه، درگیری تحصیلی و شایستگی هیجانی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم دبیرستان زاهدشهر بود. روش تحقیق این پژوهش کمی و از نوع پیمایشی بود، که به شیوه توصیفی- همبستگی صورت گرفت. جامعه ی آماری در این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر ۱۶ تا ۱۸ سال متوسطه دوم شهر زاهدشهر که در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ مشغول به تحصیل بودند و تعدادشان ۱۱۲ نفر بود. کل جامعه به عنوان نمونه انتخاب گردید. در این پژوهش۱۰ نفر پرسشنامه ها را تکمیل نکردند. دانش آموزان مورد بررسی پرسشنامه جو مدرسه براساس چارچوب نظریه موس()۱۹۷۳ ، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان۱۹۹۹، پرسشنامه شایستگی هیجانی زو و جسی( )۲۰۱۲ و پرسشنامه درگیری تحصیلی فریدریکس )۲۰۰۴) را تکمیل کردند. علاوه بر آمار توصیفی از روش تحلیل رگرسیون استفاده شد. تمامی فرضیه های این پژوهش تایید شدند. در این مطالعه جو مثبت مدرسه بیشترین رابطه.۵۱۶ را بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان و سپس شایستگی هیجانی.۲۵۵ و در آخر درگیری تحصیلی.۱۹۶ کمترین رابطه را بر خودکارآمدی تحصیلی در بین دانش آموزان دختر متوسطه دوم نشان می دهد.

Keywords:

خودکارآمدی تحصیلی , جو مدرسه , شایستگی هیجانی , درگیری تحصیلی , متوسطه دوم