نقدی بر پراکنش و سرانه ی فضای سبز شهر مریوان

شهر مریوان واقع در استان کردستان، با توجه به مهاجرت، رشد و گسترش آن و شکل گیری مناطق حاشیه نشین و از سوی دیگر پاسخگو نبودن توانهای محیطی این شهر به نیازهای ساکنان آن، مشکلات عدیده ای پدید آمده است. از جمله این مشکلات وضعیت نامطلوب فضای سبز بوده که از مهمترین دلایل آن میتوان به عدم مدیریت و برنامه ریزی صحیح فضای سبز شهری مریوان اذعان داشت. بنابراین هدف این پژوهش نقد و بررسی سرانه ی فضای سبز و واکاوی عدالت فضایی کاربری های فضای سبز شهر مریوان می باشد. شیوه ی انجام پژوهش مبتنی بر بازیدهای میدانی، سنجش کاربریهای فضای سبز موجود در طرح تفصیلی شهر مریوان و همچنین استناد به آمارنامه ی فضای سبز سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری مریوان میباشد. نتایج پژوهش حاکی از نارسایی توزیع فضاهای سبز عمومی شهر مریوان و عدم تبعیت از عدالت فضایی می-باشد. سرانه فضای سبز شهری مریوان با استانداردهای مرسوم سازمان ملل متحد ۲۰ تا ۲۵ متر مربع و وزارت مسکن و شهرسازی ایران ۷ تا ۱۲ متر مربع سرانه ی سبز به ازای هر نفر، سنخیت و سازگاری ندارد و از سوی دیگر سرانه ی فضای سبز باعملکردهای اکولوژیک و اجتماعی در شهر مریوان از همدیگر منفک نشده اند.

Keywords:

فضای سبز شهری , مریوان , عدالت فضایی , سرانه سبز اکولوژیک , سرانه سبز اجتماعی