چشم را ببند تا ببینی(فنای عاشقانه از نگاه خواجه قطب الدین بختیار کاکی)
Publish place: Islamic Misticism، Vol: 17، Issue: 68
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 328
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-17-68_001
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1400
Abstract:
خواجه قطبالدین بختیار کاکی یکی ازعارفان بزرگ طریقت چشتیه در هندوستان است. از وی دیوانی با ۴۱۲ غزل باقیاست که شیفتگی و شوریدگی وی را آیینگی مینماید. تمامی تذکرهنویسان شیوه وی را در طریقت، ترک و تجرید میدانند. در افکار وی فنا و رفع تعین از وجود سالک و ازالت کثرات از جهان خارج، جایگاهی شاخص دارد. طالب با پشت سر نهادن عقبات در استهلاکی ارادی، تعینات وجودی خویش را مندک در هستی مطلق یافته، به مقام فنا نایل میگردد. عشق موهبت و میثاق ازلی است که براساس فیض عام در تمام ذوات سریان داشته و موجد وجود است. در مقاله حاضر به شیوه تحلیلی توصیفی برآنیم تا با معرفی دیوان وی دریابیم تعریف وی از فنا چیست؟ و سالک برای رسیدن به این مقام چه مراحلی را باید طی کند؟ دیدگاه وی در باره عشق، ارتباط آن با فنا و سریان آن در اعیان ثابته جیست؟و چگونه به عشق مجازی مینگرد؟ نتایج حاصل از دریافت و تشریح اشعار، متن عرفانی و اقوال منتسب به وی، با رویکرد تحلیل محتوایی، ناظر بر این حقیقت است که در گفتمان عرفانی او بر خلاف بسیاری از عرفا، فنا مقدمه عشق است و سالک بعد از استهلاک وجود موهوم خویش در ذات معبود، میتواند قدم در راه عشق بگذارد.
Authors
نجمه دری
دانشیار دانشگاه تربیت مدرس،تهران، ایران. N.dorri@modares.ac.ir
مسعود دوست پرور
دانشجوی دکتری دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، ایران.نویسنده مسئول: masooddoostparvar@yahoo.com