مفهوم «الصوفی غیرالمخلوق» با تاکید بر تعبیر بقا در دو مکتب هجویری و مولوی
Publish place: Islamic Misticism، Vol: 14، Issue: 55
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 254
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-14-55_004
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1400
Abstract:
Normal۰falsefalsefalseEN-USX-NONEAR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:۰; mso-tstyle-colband-size:۰; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:۹۹; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:۰in ۵.۴pt ۰in ۵.۴pt; mso-para-margin:۰in; mso-para-margin-bottom:.۰۰۰۱pt; text-align:justify; mso-pagination:widow-orphan; font-size:۱۰.۰pt; font-family:"Times New Roman","serif";}
>در این مقاله با کمک شرح مفهوم سازی های عرفا که در اوج هیجانات روحی آنان شکل میگیرد، به واکاوی سرچشمه برخی از شطحیات صوفیه میپردازیم، از سوی دیگر با تکیه بر نظر دوگانه دو مکتب هجویری و مولوی درباره تعبیر کلمه بقا در عرفان، برآنیم تا به تعریف روشنی از اصطلاح «الصوفی غیرالمخلوق» برسیم، به دلیل بعد جهانی و گسترده نگاه صوفیه به مسئله بقا و فنا، میکوشیم تا در بخشی از این جستار، گریزی به تطبیق دو شاخه عرفانی «اورفه گری» در حکمت یونان و عرفان بودایی با عرفان و تصوف اسلامی بزنیم، زیرا که فهم اشتراکات موجود در عرفانهای دیگر تمدنها به شناخت و درک هر چه عمیقتر برخی از اعتقادات صوفیه کمک خواهد کرد، درک مفهوم عبارت «الصوفی غیر المخلوق» نیاز به یک نگرش کلی نسبت به تعابیری همچون کاشف و مکشوف، فقر و غنا و،،، دارد که نگارندگان در راستای نگاه همه جانبه به این مفاهیم و جمعبندی آنان، به مداقه در آثار طراز اول صوفیه میپردازند
Keywords:
Authors
ولی الله ساکی
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور
میثم خوئینی
دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، ایران