بکارگیری دو گونه از پروبیوتیک‎های باسیلوسی بر پاسخ‎های ایمنی و فلور میکروبی روده پست‎لارو میگوی پا سفید غربی Litopenaeus vannamei (Boone, ۱۹۳۱)

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 167

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ISFJ-23-4_009

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1400

Abstract:

در مطالعه حاضر تاثیر مصرف جیره‎های حاوی Bacillus subtilis و B. licheniformis در سه قالب تجاری، تجاری- بومی و بومی بر روی برخی شاخص‎های ایمنی (گلوکز، آلبومین، پروتئین کل، لیزوزیم، کورتیزول، ایمونوگلوبولین M (IgM) و فلور میکروبی روده پست‎لارو میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) ارزیابی شد. میگوها در طول دوره آزمایش (۶۰ روز) با چهار جیره متفاوت تغذیه شدند: شاهد (بدون پروبیوتیک)، جیره T۱ مکمل شده با ۱۰۶×۵/۱ CFU g-۱ از پروبیوتیک تجاری، جیره T۲ با ۱۰۶×۵/۱ CFU g-۱ از پروبیوتیک تجاری- بومی، جیره T۳ با ۱۰۶×۵/۱ CFU g-۱ از پروبیوتیک بومی. در پایان دوره آزمایش، سطوح پارامترهای بیوشیمیایی (گلوکز، پروتئین کل، لیزوزیم، کورتیزول، IgM) در میگوهای تغذیه شده با جیره‎های حاوی پروبیوتیک بطور معنی‎داری نسبت به میگوهای تغذیه شده با جیره شاهد بیشتر بود. با این وجود، اختلاف معنی‎داری در غلظت آلبومین بین تیمارهای آزمایشی و شاهد مشاهده نشد، اما پس از ۶۰ روز تغذیه با جیره‎های T۱، T۲ و T۳ (به ترتیب ۱۹/۱، ۱۵/۱ و ۱۴/۱) مقدار آن افزایش یافت. همچنین تراکم جمعیت باکتری‎های باسیلوس شمارش شده در دستگاه گوارش میگوهای تغذیه شده با پروبیوتیک بطور معنی‎داری نسبت به شاهد بیشتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن پروبیوتیک‎های باسیلی می‎تواند موجب بهبود پارامترهای ایمنی و تعدیل فلور میکروبی روده پست‎لارو میگوی سفید غربی گردد.