پرورش توام میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) و ماهی تیلاپیا نیل (Oreochromis niloticus) در سیستم مدار بسته

سیستم مدار بسته در تکثیر و پرورش میگو با هدف کاهش مواد دفعی محیط کشت، یکی از استراتژی هایی است که می تواند به اقتصاد تولید کمک نماید. در این تحقیق، تاثیر نسبت تراکم های مختلف ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) و میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) بر رشد، ضریب تبدیل مواد مغذی نیتروژن و فسفر غذا – زیتوده و اقتصاد تولید در سیستم مدار بسته مورد مطالعه قرار گرفت. راندمان اقتصادی با توجه به میزان برداشت نهایی زیتوده میگو و تیلاپیا و محاسبه قیمت روز و هزینه های هر تیمار آزمایشی بدست آمد.  آزمایش ها در تانک با ۶ تیمار، (T۱) تیمار دارای فقط میگو با سیستم آب تعویضی، (T۲) تیمار دارای فقط میگو با سیستم مدار بسته  و (T۳-T۶) تیمارهای سوم تا ششم دارای تراکم های مختلف تیلاپیا و میگو با نسبت های ذخیره سازی بترتیب  ۰۱/۰، ۰۲۵/۰، ۰۵/۰ و ۰۷۵/۰ که در تمام تیمارها تعداد ۴۰ میگو در هر مترمربع در نظر گرفته شد. میگوها فقط با غذای پلت تغذیه گردیدند و غذای خاصی برای تیلاپیا به سیستم اضافه نگردید. مدت زمان آزمایش برای میگو ۸ هفته و برای ماهی ۷ هفته در نظر گرفته شد. نرخ رشد و میزان تولید میگو در تیمار دوم به نسبت تیمارهای پنجم و ششم افزایش معنی داری  نشان داد هر چند که با سایر تیمارها اختلافی نشان نداد. افزایش نرخ رشد تیلاپیا در تیمار سوم نسبت به سایر تیمارها معنی دار بود. ضریب تبدیل نیتروژن زیتوده کل (میگو– تیلاپیا) در تمام تیمارها بجز تیمار نخست افزایش معنی داری را نشان داد. که بین آنها، با افزایش نسبت تیلاپیا – میگو، افزایشی در این ضریب بدست آمد. ضریب تبدیل فسفر زیتوده کل (تیلاپیا – میگو) بترتیب در تیمار سوم تا ششم اختلاف افزایشی معنی داری با تیمارهای اول و دوم  نشان داد. اقتصاد تولید در تیمار دوم و سپس تیمارهای سوم و  چهارم افزایش معنی دار آماری را با سایر تیمارها نشان داد. کمترین بازده اقتصادی  مربوط به تیمارهای پنجم و  ششم  و بیشترین آن در تیمار دوم بدست آمد. بطور کلی  در کشت توام،  افزایش تراکم تیلاپیا در تیمارها،  تاثیر آماری مستقیمی بر بهبود نرخ تبدیل فسفر و تاثیر آماری معکوسی بر ضریب تبدیل نیتروژن و نرخ رشد میگو بجای خواهد گذاشت. با توجه به پارامترهای مطالعه شده، در سیستم کشت توام، با کاهش نسبت تراکمی تیلاپیا- میگو (نسبت های ۰۱/۰ و ۰۲۵/۰) بدون تاثیر کاهنده بر نرخ رشد میگو، افزایش تاثیرگذاری در بهبود ضریب تبدیل نیتروژن بدست خواهد آمد. 

Keywords:

Aquaculture , Growth , Conversion rate , Economical efficiency , آبزی پروری , رشد , ضریب تبدیل مواد غذایی , بازده اقتصادی