بررسی میزان دسترسی دانش آموزان به آموزش مجازی در بستر فناوری اطلاعات و ارتباطات در دوره تعطیلی مدارس و میزان اثر بخشی روش های مختلف آموزش مجازی در استان هرمزگان

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان دسترسی دانش آموزان به آموزش مجازی در بستر فناوری اطلاعات و ارتباطات در دوره تعطیلی مدارس و میزان اثر بخشی روش های مختلف آموزش مجازی در استان هرمزگان انجام شده است. این پژوهش از نوع تحقیق توصیفی- پیمایشی و از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی که براساس فرمول کوکران با ضریب خطای ۰,۰۵ ، ۳۸۴ نفر از دانش آموزان هر دوره تحصیلی استان در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفته اند. از پرسشنامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن ۰,۷۲ آن مورد تایید قرار گرفت برای جمع آوری داده ها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارexcel و SPSSانجام شد و نشان داد که میزان استفاده دانش آموزان از آموزش های تلویزیونی ۷۹,۴۱ درصد می باشد. بیشترین استفاده از پیام رسان ها تا قبل از راه انداری برنامه شاد از پیام رسان های خارجی وات ساپ، تلگرام و اینستاگرام بوده است. میزان تاثیر پیام رسان ها در یادگیری دانش آموزان به طور میانگین ۳۵,۶۵ درصد بوده و بیشترین استفاده از پیام رسان شاد مربوط به دوره اول متوسطه به میزان ۸۵,۲۶ درصد بوده است که ۲۷ درصد از انتظارات دانش آموزان در این پیام رسان برآورده شده است. درسنامه و جزوات آموزشی معلم ساخته در بین روش هایی که در آموزش مجازی و غیرحضوری استفاده شده بشترین درصد را به خود اختصاص داده است. همچنین عدم استفاده از فضای مجازی را ۱,۳۸ درصد مربوط به نداشتن دستگاه، ۳۶.۶ درصد مربوط به نداشتن اینترنت و ۵,۲۲ درصد را مربوط نداشتن دستگاه و اینترنت دانسته اند و ۸۷ درصد مشکلی در استفاده از فضای مجازی نداشته اند.

Keywords:

دانش آموزان , آموزش مجازی , فناوری اطلاعات و ارتباطات , هرمزگان.