ویژگی های مشترک بین «حیدربابایه سلام» شهریار و «دجله الخیر» الجواهری (بررسی تطبیقی)

شهریار و جواهری از بزرگان شعر و ادب ایران و عراق در قرن معاصر هستند. آن ها در زندگی خویش تجربه های مشترک و بسیار نزدیک به­هم داشته اند. هر دو از زادگاه خود دور شده و طعم غربت و تبعید را چشیدند؛ این مسئله باعث آفرینش و ارائه آثار شعری ماندگاری شد که شهر «حیدربابایا سلام» شهریار و «دجله الخیر» جواهری نمونه این آثار هستند. هریک از این آثار ادبی با اشتیاق زیاد به وطن و تعلق خاطر شدید به آن نزد سراینده­اش، احساس غربت و ناسازگاری با واقعیت و شرایط پیرامون، جست وجوی آرمان­شهر (یوتوپیا)، خاطرات دوران کودکی و گذشته (نوستالوژی) و تجدید خاطره این خاطرات از سایر آثار دو شاعر متمایز می شود. گذشته از این، هردو از شاعران متعهد به­شمار می روند؛ التزام به مسائل سیاسی عراق نزد جواهری و مسائل اجتماعی ایران نزد شهریار از برجسته­ترین ویژگی های شعری آن دو است؛ برای اینکه آن ها از اشعار خود به­طور کلی و از دو اثر یادشده به­صورت ویژه برای توجه به تحولات کشورهایشان استفاده کرده اند. در کنار آن، طبیعت زیبا و جذاب زادگاه خود را به­گونه ای شگفت انگیز وصف کرده اند که بیشتر به نقاشی نقاشان شباهت دارد تا به اشعار شاعران. شهریار به­معنای واقعی کلمه در این شعر رومانتیک است؛ با اینکه جواهری نیز رومانتیک است، ولی در قصیده اش رنگ رئالیسم دیده می شود و رمانتیسم او اجتماعی و سیاسی است.  

Keywords:

شهریار , الجواهری , حیدر بابایا سلام , دجله الخیر , الادب المقارن