بررسی تطبیقی مکانیزم عنوان ودلالت های معنایی آن در اشعار سپیده کاشانی و سمیه عصام وادی

عنوان، در آثار ادبی دربردارنده معانی و مفاهیم زیباشناختی و معنوی است و نقش بسزایی در جلب توجه خواننده دارد. درواقع عنوان به­دلیل نمایان­کردن بخشی از حالات روانی و سرشت درونی شاعر، جنبه­هایی از اندیشه وی را پدیدار می­سازد و فهم سروده را برای خواننده آسان می­کند. نوشتار پیش رو مکانیزم عنوان در شعر «سپیده کاشانی» و «سمیه عصام وادی» را به­عنوان دو تن از زنان شاعر در عرصه ادبیات پایداری ایران و فلسطین بررسی و تحلیل کرده است. این جستار، با روش توصیفی - تحلیلی و با تکیه بر مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که هردو شاعر در پرتو به­کارگیری مکانیزم عنوان در شعر خود، می کوشند از یک­سو اندیشه پایداری را دربرابر دشمن اشغال­گر و دژخیمان به مخاطب القا کنند و از دیگرسو، بر زیبایی و نوآوری اثر خویش بیفزایند. هردو در پی آن هستند تا به­واسطه عنوان، راه را برای دست یابی مخاطب به ساختار شعرشان و پرده­برداشتن از نمادهای آن و برقراری پیوند میان عنوان و مضمون سروده، هموار سازند. بر این اساس، این مکانیزم در شعرشان، نشان­دهنده دلالت ها و اهداف مختلفی است که نقاب از سیمای سروده هایشان کنار می زند و خواننده را تشویق می کند تا به اندوخته های شعری، عواطف درونی و جلوه های زیباشناختی شعرشان، دست یابد. عنوان در ساختار شعر این دو شاعر، پیرامون یک اندیشه محوری، یعنی ادامه­دادن به پایداری و مقاومت، می چرخد.  

Keywords:

العنونه , الادب المقارن , الاحتلال , المقاومه , الدلاله , سبیده کاشانی , سمیه عصام وادی