واکاوی تطبیقی عناصر شخصیت و صحنه در دو داستان «سی و نه و یک اسیر» و «کان یومذاک طفلا»

در ادبیات پایداری عنصر شخصیت و صحنه، مهم­ترین عناصر در داستان هستند؛ زیرا پایداری دربرابر دشمن به­معنی دفاع از انسان (شخص) و خاک (صحنه) است. داستان کوتاه «سی و نه و یک اسیر» اثر حبیب احمد­­زاده و «کان یومذاک طفلا» نوشته غسان کنفانی، از دریچه دو فرهنگ مختلف روایتگر موضوعی واحد هستند. درون­مایه «سی و نه و یک اسیر» ترسیم مفهوم دلاوری و قهرمانی کودکان در رویارویی با نیروهای عراقی در مرزهای ایران وعراق است؛ حال­آنکه درون­مایه «آن روز او یک کودک بود» بازتاب مظلومیت مردم و کودکان فلسطینی در داخل سرزمین های اشغالی است. پژوهش حاضر در حوزه ادبیات پایداری و با روش توصیفی - تحلیلی، جایگاه عنصر شخصیت در دو داستان­ و نقاط شباهت­ها و تفاوت­های آن­ها را بررسی کرده و درصدد تحلیل ویژگی عناصر صحنه پردازی در دو اثر ادبی است. آنچه نگارندگان را به مطالعه تطبیقی دو اثر ادبی برانگیخته است، وجوه تشابه و تفاوت در دو داستان، ابزارهای داستانی است که به­قصد انعکاس درون­مایه داستان­ها به­کار گرفته شده است. بی­نام­بودن شخصیت اصلی و وجود اتوبوس در طول دو داستان را می­توان از اشتراکات مهم این دو اثر دانست و شیوه شخصیت­پردازی به روش توصیف مستقیم و غیر مستقیم و میزان توجه به عنصر صحنه و روش­های صحنه­پردازی از برجسته­ترین تفاوت­ها است.  

Keywords:

الادب المقارن , ادب المقاومه , عنصر الشخصیه , البیئه القصصیه