اثربخشی آموزش ترکیبی بر انگیزش تحصیلی و تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان کلاس های چندپایه

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش ترکیبی بر انگیزش تحصیلی و تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان کلاس هایچندپایه است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش می باشد. جامعه آماریپژوهش شامل تمامی دانشآموزان مقطع ابتدایی شهرستان آق قلا بود. حجم نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیریخوشه ای چند مرحله ای ۳۰ دانش آموز انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های انگیزش تحصیلی والرند و همکاران(۱۹۹۲) و تنظیم شناختی هیجان است که پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرنباخ به ترتیب ۰/۷۱ و ۰/۷۶ بدست آمد.روایی آنها نیز با کمک اساتید روانشناسی و مختصصین حوزه علوم تربیتی و روانشناسی مورد بررسی قرار گرفت و پس ازبررسی های لازم مورد تائید قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که نمره انگیزش تحصیلی و تنظیم شناختی هیجانپس آزمون و طول پاره خط روش آموزش ترکیبی بیشتر و بلندتر از روش آموزش معمول است بنابراین می توان نتیجه گرفت کهروش آموزش ترکیبی نسبت به روش آموزش معمول تاثیر بیشتری بر انگیزش تحصیلی و تنظیم شناختی هیجان دانش آموزانکلاس های چندپایه دارد.

Keywords:

آموزش ترکیبی , انگیزش تحصیلی , تنظیم شناختی هیجان , دانش آموزان , چندپایه